Πριν καν συμπληρωθεί ένας χρόνος από την δημιουργία της ομάδας μας, καταφέραμε όχι μόνο κατακτήσουμε το πρωτάθλημα και το κύπελλο της Πανσολείου Ομοσπονδίας αλλά να πάρουμε και την πολυπόθητη άνοδο στην τετάρτη κατηγορία. Οι κόποι μιας ολόκληρης χρονιάς ανταμείβονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πετυχαίνουμε κάτι που στην αρχή φαινόταν ακατόρθωτο.
Περπατήσαμε στον πιο δύσκολο δρόμο και τα καταφέραμε. Μακάρι όμως όλα αυτά να τα πετυχαίναμε στην ΟΜΟΝΟΙΑ μας χωρίς να ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθήσουμε αυτό που πρόσταξε η καρδιά μας για να συνεχίσουμε να διαδίδουμε την ιδέα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Όταν εμείς χθες πανηγυρίζαμε την άνοδο, φανταζόμασταν πως έπαιρνε το πρωτάθλημα η μάνα μας που εσείς με τους ετσιθελισμούς και την ανικανότητά σας, μας στερήσατε.
Φανταζόμασταν ότι ο κόσμος μας δεν ήταν τυφλωμένος από τα τόσα ψέματα που πλασάρατε το καταραμένο περασμένο καλοκαίρι με αποτέλεσμα να πουλήσετε την ομάδα μας στο κεφάλαιο. Δουλειά συνηθισμένη για εσάς που από την μια δηλώνετε ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις αλλά με τον πιο εύκολο τρόπο ιδιωτικοποιήσατε την ΟΜΟΝΟΙΑ μας. Φανταζόμασταν ότι όλοι μας ήμασταν ένα, με μοναδικό σκοπό την μεγαλουργία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ωστόσο, το μίσος ακόμα μέσα μας είναι ζωντανό και δεν ξέρουμε πότε θα πάψει. Μίσος για τους κομματικούς που χθες δεν έχασαν την ευκαιρία να δώσουν το παρόν τους στο γήπεδο αλλά όχι γιατί ένιωθαν ότι νιώθαμε εμείς. Ούτε γιατί χάρηκαν με τις επιτυχίες αλλά γιατί πλησιάζουν και πάλι εκλογές και θέλουν να βρουν τον τρόπο να χρησιμοποιήσουν την ομάδα μας σαν εργαλείο συλλογής ψήφων. Τα ίδια άτομα που όταν πριν λίγους μήνες τους συναντούσαμε στον δρόμο μας έλεγαν ότι «Η ΟΜΟΝΟΙΑ ΜΙΑ ΕΝΙ» εννοώντας το έκτρωμα που δημιούργησαν μέσα σε μια νύχτα. Μίσος για αυτούς που επανειλημμένα ακόμη και σήμερα μας ζητούν να υποστηρίξουμε μια εταιρεία εξισώνοντας τα εγκληματικά λάθη των διαχρονικά επιλεγμένων του κόμματος διοικούντων που οδήγησαν την μάνα μας στον πάτο, με την επιλογή του λαού να μην προδώσει τα ιδανικά και τις ιδέες του και να συνεχίσει τον μεγάλο δρόμο του 1948. Αυτοί που δεν κατέκριναν ποτέ αυτά λάθη αλλά σήμερα έρχονται να κρίνουν την επιλογή του λαού ως λανθασμένη.
Νικήσαμε κύριοι. Σας ντροπιάσαμε για ακόμα μια φορά. Φέραμε σε αγώνα αγροτικού 2000 φιλάθλους όλων των ηλικιών. Ξυπνήσαμε τις αναμνήσεις από τις μεγάλες εποχές της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που κατέστρεφε τους πάντες που βρίσκονταν στο διάβα της και σάρωνε τον ένα τίτλο πίσω από τον άλλον. Στιγμές των περασμένων δεκαετιών που οι παίκτες γνώριζαν από την πρώτη ημέρα σε ποια ομάδα έπαιζαν και ήξεραν ότι μόνο η νίκη είναι αποδεκτό αποτέλεσμα. Και ξέρετε γιατί το πετύχαμε αυτό? Γιατί εμείς είχαμε, έχουμε και θα συνεχίσουμε να έχουμε την θέληση να δούμε ξανά την ΟΜΟΝΟΙΑ μας μεγάλη σε αντίθεση με εσάς που την καταντήσατε έρμαιο του καθενός. Γιατί όταν ο κόσμος και το διοικητικό συμβούλιο είναι ένα τότε μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα. Γιατί εμάς ακολουθεί ο λαός και όχι εσάς. Γιατί εμείς έχουμε το δίκαιο και το αποδεικνύουμε κάθε μέρα. Γι’ αυτό νικήσαμε!!
Υ.Γ.: Το άρθρο σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται στον κόσμο που για πρώτη φορά ήρθε να δει από κοντά την ομάδας μας στην Λεμεσό αλλά στους ιθύνοντες της καταστροφής του Α.Σ.Ο.Λ.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.