Ένα ευχαριστώ σε εκείνους που μας έδωσαν την ευκαιρία

Καλοκαίρι 2018, η ΟΜΟΝΟΙΑ του ΛΑΟΥ είναι στο ψάξιμο ομοσπονδίας για να ξεκινήσει την περήφανη πορεία της.

Δυστυχώς, στο Ιράν της μεσογείου επονομαζόμενο και Κύπρος, για να έχεις αυτή την μεγάλη πολυτέλεια του να παίξεις ποδόσφαιρο πρέπει να βρίσκεσαι υπό τον έλεγχο ενός από τα μεγάλα πολιτικά κόμματα.

Οι ομοσπονδίες των μικρών κατηγοριών ελέγχονται κατά κύριο λόγο από το κόμμα της αριστεράς είτε από το κόμμα της δεξιάς.

Οπως ήταν αναμενόμενο ένα Σωματείο σαν το δικό μας, με τις δικές του ιδιαιτερότητες δύσκολα θα γινόταν αποδεκτό για ευνόητους λόγους.

 

Για καλή μας τύχη μια μικρή, απόμακρη και ξεχασμένη ομοσπονδία στην περιοχή της Σολιάς με προεδρεύων τον αείμνηστο Μάριο Πολυδώρου έκλεισε τα αυτιά και τα μάτια στην λάσπη που δεχόμασταν απο παντού καταβάλοντας προσπάθειες για ένταξη μας στην Πανσόλειος Αθλητική Ομοσπονδία.

 

Από την μία ή πίεση που ασκούσε ο κομματικός μηχανισμός του ακελ και από την άλλη η προσπάθεια να πείσουν το φίλαθλο κοινό της περιοχής για το πόσο χουλιγκανισμο θα σκορπουσαμε στο διάβα μας, τα ναρκωτικά, ο υπόκοσμος και διάφορα άλλα γελοία επιχειρήματα, δυσκόλευαν ακόμα περισσότερο το έργο μας.

 

Δεν τα παρατήσαμε. Τίποτα δεν μπορούσε να μεταπείσει τον κ. Μάριο που ήταν αποφασισμένος να μας βοηθήσει πάρα τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε. Παρα το ότι ήταν Νοσηλευόμενος στο Γενικό Νοσοκομείο δίνοντας την δική του μάχη, ρωτούσε να ενημερωθεί για την εξέλιξη του Σωματείου μας την ίδια στιγμή που εμείς νοιαζόμασταν για την υγεία του.

 

Αυτός ήταν ο κ. Μάριος, ένας λεβέντης που προσπαθούσε να σώσει ότι σώζεται από το αγροτικό ποδόσφαιρο που αφέθηκε στις τύχες του από την πολιτεία που νοιάζεται μόνο για το ποδόσφαιρο των “επενδυτών”.

 

Σε ευχαριστούμε, η σημερινή επιτυχία της ομάδας μας είναι αφιερωμένη και στην δική σου μνήμη.

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το πόσο μας βοήθησες.

Όπως και την Πανσόλειο Ομοσπονδία.

 

Εις το επανιδειν.