Οπαδός λοιπόν. Μία λέξη που όλο και χάνει το νόημά της στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Κάποιοι πού δεν έχουν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο και με την οπαδική κουλτούρα φρόντισαν για αυτό. Προτιμούν άδεια γήπεδα, βουβά, χωρίς παλμό φτάνει ετσιθελικά να γίνεται το δικό τους.

Όσο και αν θέλουν να το αλλάξουν η ουσία του οπαδού πραγματώνεται μέσα στο γήπεδο και όχι πίσω από μία τηλεόραση.

Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο στο βιβλίο του το ποδόσφαιρο στη σκιά και στο φως γράφει χαρακτηριστικά « μία φορά την εβδομάδα ο οπαδός το σκάει από το σπίτι του για το γήπεδο. Σε αυτόν τον Ιερό χώρο η μοναδική θρησκεία που δεν έχει άθεους κάνει επίδειξη τους θεούς της. Παρότι ο οπαδός μπορεί να παρακολουθήσει το θαύμα αναπαυτικά μπροστά στην τηλεόραση, προτιμά να πάει για προσκύνημα στον τόπο οπου θα δει με σάρκα και οστά τους αγγέλους του να αγωνίζονται ενάντια στους αντιπάλους διαβόλους.. Σπανίως λέει ‘σήμερα παίζει η ομάδα μου’. Συνήθως λέει ‘σήμερα παίζουμε.’ Ξέρει πως είναι ο 12ος παίκτης που φυσάει πυρετωδώς τον άνεμο για να σηκωθεί η μπάλα όταν πάει να αποκοιμηθεί, όπως ξέρουν και οι υπόλοιποι 11 παίκτες ότι ο αγώνας χωρίς οπαδούς είναι σαν να χορεύεις δίχως μουσική..»

Ευτυχώς για μας το σλόγκαν της ομάδας μας από τον Λαό για τον Λαό, γίνεται πράξη και νιώθουμε την πιο πάνω περιγραφή στο πετσί μας και αυτό πιστέψτε μας είναι ευλογία!

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.