Το Σάββατο 1η Δεκεμβρίου το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» πήρε χαρακτηριστικά λαϊκής εξέγερσης σε όλη τη Γαλλία. Σε δεκάδες πόλεις, χιλιάδες πολίτες όλων των ηλικιών συγκρούστηκαν για ώρες με την αστυνομία, άναψαν φωτιές, εισέβαλλαν σε μαγαζιά και δημόσια κτήρια, μπλόκαραν δρόμους κι άνοιξαν διόδια απαιτώντας την ακύρωση του φόρου στο ντίζελ που προβλέπεται να ισχύσει από 01/01/2019.

Η 1η Δεκεμβρίου αποτελεί την κορύφωση ενός πρωτόγνωρου κοινωνικού και πολιτικού κινήματος το οποίο άρχισε στις 17 Νοεμβρίου και έχει πλέον πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας δημιουργώντας μια σοβαρή πολιτική κρίση στη Γαλλία.

Το κίτρινο γιλέκο, το οποίο οι οδηγοί είναι υποχρεωμένοι να έχουν στο αυτοκίνητό τους σε περίπτωση ανάγκης, έχει μετατραπεί σε σύμβολο διαμαρτυρίας.

Πρόκειται για ένα κίνημα που ξεκίνησε αυθόρμητα από τα social media στις αρχές του Νοέμβρη και φούντωσε.

Όσοι οδηγοί συμμετέχουν στις διαμαρτυρίας έχουν το κίτρινο γιλέκο σε περίοπτη θέση στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου τους. Όσοι πολίτες κινητοποιούνται μοιράζοντας ενημερωτικά φυλλάδια στους δρόμους ή συμμετέχουν στις διαδηλώσεις, φορούν όλοι κίτρινα γιλέκα.

Τα «κίτρινα γιλέκα» οργανώθηκαν προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την αύξηση στην φορολόγηση των καυσίμων.

Το κόστος του πετρελαίου κίνησης, που χρησιμοποιείται ευρύτατα στην Γαλλία, έχει αυξηθεί κατά περίπου 23% τους τελευταίους 12 μήνες και κατά μέσο όρο ανέρχεται σε 1,51 ευρώ ανά λίτρο.

Το κίνημα με τα κίτρινα γιλέκα έχει ωστόσο εξελιχθεί σε μία ευρύτερη έκφραση οργής για το υψηλό κόστος ζωής.

Τις πρώτες μέρες της κινητοποίησης η κυβέρνηση προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να τους ταυτίσει με την ξενόφοβή λαϊκίστική δεξιά. Είναι αλήθεια ότι μεταξύ των «κίτρινων γιλέκων» υπάρχουν πολλοί ψηφοφόροι της Μαρίν Λεπέν. Και δεν μπορεί παρά να είναι έτσι αφού η υποψήφια του Εθνικού Μετώπου έλαβε πάνω από δέκα εκατομμύρια ψήφους στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2017, κυρίως από τα λαϊκά και μικρομεσαία στρώματα. Όμως μέχρι στιγμής, παρά της προσπάθειες χειραγώγησης, ο ρατσιστικός λόγος και η ακροδεξιά ρητορική παραμένουν μειοψηφικά.

Αντίθετα, αυτό που συνέβη την 1η Δεκεμβρίου σε αρκετές περιπτώσεις ήταν η σύζευξη των «κίτρινων γιλέκων» με τα συνδικάτα και το ριζοσπαστικό κοινωνικό κίνημα. Εκεί έγκειται κι ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος.

O κοινωνικός αναβρασμός στην Γαλλία όχι απλώς δεν φαίνεται να κοπάζει, αλλά συνεχώς μεγεθύνεται. Το συνδικάτο CGT ανακοίνωσε κινητοποιήσεις για την Παρασκευή 14 Δεκέμβρη διεκδικώντας αύξηση των μισθών και των συντάξεων, καθώς και οι οδηγοί ασθενοφόρων κατεβαίνουν στους δρόμους καταγγέλλοντας ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει Uber το επάγγελμα τους.

Και εκτός απ’ αυτά, περισσότερα από 100 λύκεια τελούν υπό κατάληψη σε όλη τη Γαλλία για τη μεταρρύθμιση Μακρόν για το απολυτήριο”.

Η  κυβέρνηση αναγκάζεται να υποχωρήσει καθώς «αναστέλλει για έξι μήνες» την αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα και οι τιμές του αερίου και του ηλεκτρικού «δεν θα αυξηθούν στη διάρκεια του χειμώνα», όπως ανακοίνωσε σήμερα ο πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ.

Σήμερα επίσης για δεύτερη μέρα συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους οι μαθητές των λυκείων που διαδήλωσαν σε πολλές πόλεις, ενώ άρχισαν οι καταλήψεις από φοιτητές πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Πάντως αυτός ο ελιγμός του Εμανουέλ Μακρόν να αναστείλει για έξι μήνες τα τρία φορολογικά  μέτρα που θα πλήξουν τους πολίτες και τα οποία επρόκειτο να τεθούν σε ισχύ την 1η Γενάρη 2019, δεν φαίνεται να ικανοποιεί του διαδηλωτές, αφού εκπρόσωποι των Κίτρινων Γιλέκων δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους.

Τα αιτήματα τους όπως ανακοινώθηκαν σήμερα είναι τα εξής:

  1. Κανένας άστεγος στον δρόμο.
  2. Αύξηση του βασικού μισθού στα 1.300 ευρώ.
  3. Επιπλέον αναλογικότητα του φόρου στο εισόδημα.
  4. Υιοθέτηση πιο ευνοϊκής πολιτικής για τους μικρομεσαίους εμπόρους. Όριο στη δημιουργία μεγάλων εμπορικών ζωνών γύρω από τις μεγάλες πόλεις, κάτι που «σκοτώνει» τα μικρά μαγαζιά και δωρεάν παρκινγκ στο κέντρο των μεγάλων πόλεων.
  5. Σχέδιο ενεργειακής απομόνωσης των κατοικιών για μεγαλύτερη οικονομία των νοικοκυριών και οικολογική πολιτική.
  6. Φόροι: Οι «μεγάλοι» ( όπως Google, Amazon,Μc Donalds) να πληρώνουν πολλά και οι «μικροί» λίγα.
  7. Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης να είναι ίδιο για όλους.
  8. Το σύστημα συνταξιοδότησης πρέπει να παραμείνει αλληλέγγυο άρα σοσιαλιστικό.
  9. Καμία σύνταξη κάτω από 1.200 ευρώ.
  10. Πάγωμα των φόρων στα καύσιμα και ακύρωση της επιπλέον επιβάρυνσης στους τεχνικούς ελέγχους.
  11. Υιοθέτηση του αναλογικού εκλογικού συστήματος με στόχο τη σωστότερη εκπροσώπηση του γαλλικού λαού στο Κοινοβούλιο.
  12. Όλοι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι θα έχουν δικαίωμα σε έναν μεσαίο μισθό. Τα έξοδα τους θα ελέγχονται και εφόσον δικαιολογούνται θα τους επιστρέφονται τα χρήματα. Θα έχουν δικαίωμα στο «κουπόνια εστιατορίου και στα «τσεκ διακοπών».
  13. Οι μισθοί όλων των Γάλλων εργαζομένων και συνταξιούχων, καθώς και τα επιδόματα τους θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στον πληθωρισμό.
  14. Προστασία της γαλλικής βιομηχανίας. Απαγόρευση της μετεγκατάστασης τους. Η προστασία της βιομηχανίας μας είναι η προστασία της τεχνογνωσίας μας, του savoir-faire και των θέσεων εργασίας.
  15. Τέλος της αποσπασμένης εργασίας. Είναι αφύσικο για άτομο που εργάζεται σε γαλλικό έδαφος να μην επωφελείται των ίδιων δικαιωμάτων και του ίδιου μισθού. Όλοι οι άνθρωποι έχουν άδεια να εργάζονται στο γαλλικό έδαφος θα πρέπει να είναι ίσοι εργασιακά με τους Γάλλους πολίτες και οι εργοδότες τους να τους αμείβουν με τον ίδιο τρόπο που αμείβουν έναν Γάλλο εργαζόμενο.
  16. Επιπλέον περιορισμός του αριθμού των συμβάσεων ορισμένου χρόνου για τις μεγάλες εταιρείες. Θέλουμε περισσότερες συμβάσεις αορίστου χρόνου.
  17. Όχι πια παρακράτηση στην πηγή του εισοδήματος.
  18. Τέλος στις προεδρικές αποζημιώσεις εφόρου ζωής.
  19. Να ευνοηθεί η μεταφορά των εμπορευμάτων δια μέσου σιδηροδρόμων.
  20. Τέλος για το CICE – την έκπτωση φόρου για την απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα. Αξιοποίηση αυτών των χρημάτων για το λανσάρισμα της γαλλικής βιομηχανίας αυτοκινήτων υδρογόνου (το οποίο είναι πιο οικολογικό από το ηλεκτρικό αυτοκίνητο).
  21. Να τελειώσει η πολιτική λιτότητας. Να πάψουμε να πληρώνουμε τους τόκους φόρων που έχουν κριθεί παράνομοι και να αρχίσουμε να πληρώνουμε το χρέος χωρίς να παίρνουμε τα χρήματα από τους φτωχούς και τους λιγότερο φτωχούς. Να αναζητήσουμε τα 80 δισεκατομμύρια της φοροδιαφυγής.
  22. Να αντιμετωπιστούν οι αιτίες της μετανάστευσης.
  23. Οι αιτούντες άσυλο να έχουν μια καλή μεταχείριση. Τους οφείλουμε στέγη, ασφάλεια τροφή και παιδεία για τους ανηλίκους. Συνεργασία με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών έτσι ώστε οι χώροι υποδοχής να είναι ανοιχτοί σε πιο πολλές χώρες του κόσμου ενόσω οι άνθρωποι περιμένουν την απόφαση σχετικά με το αίτημα ασύλου.
  24. Να οδηγούνται στις χώρες προέλευσης τους εκείνο που λαμβάνουν αρνητική απάντηση στο αίτημα τους για άσυλο.
  25. Να υλοποιηθεί μια πραγματική πολιτική ένταξης. Το να ζει κάποιος στη Γαλλία σημαίνει να γίνεται Γάλλος (μαθήματα γαλλικών, ιστορίας και πολιτικής εκπαίδευσης). Να δίνεται πιστοποιητικό στο τέλος των μαθημάτων.
  26. Ο ανώτατος μισθός να οριστεί στα 15.000 ευρώ.
  27. Να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους ανέργους.
  28. Αύξηση των αναπηρικών επιδομάτων.
  29. Μείωση των ενοικίων (ιδίως για τους φοιτητές και τους εργαζόμενους χωρίς σταθερή εργασία).
  30. Να απαγορευθεί η πώληση περιουσίας της Γαλλίας ( π.χ αεροδρόμια).
  31. Να πληρώνονται οι υπερωρίες των σωμάτων ασφαλείας (στρατού και αστυνομίας) αλλά και του δικαστικού σώματος.
  32. Τα χρήματα που έχουν εξοικονομηθεί από τα διόδια στους αυτοκινητόδρομους θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη συντήρηση των αυτοκινητόδρομων και των δρόμων της Γαλλίας όπως και για την οδική ασφάλεια.
  33. Να μειωθεί η τιμή του φυσικού αερίου και του ρεύματος, που αυξήθηκε μετά τις ιδιωτικοποιήσεις. Να γίνουν ξανά δημόσια!
  34. Τέλος στα λουκέτα των μικρών ταχυδρομείων, σχολείων και παιδικών σταθμών.
  35. Εξασφάλιση ευ ζην για τους ηλικιωμένους. Να μην υπάρχει αισχροκέρδεια από τους ανθρώπους τρίτης ηλικίας.
  36. Να φοιτούν μάξιμουμ 25 μαθητές σε κάθε τάξη, από τον παιδικό σταθμό μέχρι το τέλος του σχολείου.
  37. Αύξηση των πόρων για την Ψυχιατρική.
  38. Διοργάνωση τακτικών δημοψηφισμάτων. Το Λαϊκό Δημοψήφισμα να μπει στο Σύνταγμα.
  39. Επιστροφή στη θητεία επτά χρόνων για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (η εκλογή των βουλευτών δυο έτη μετά την εκλογή του Προέδρου θα επιτρέπει την αποστολή ενός σήματος θετικού ή αρνητικού στον Πρόεδρο όσον αφορά στην πολιτική του. Αυτό θα επιτρέπει έτσι να εισακουστεί η φωνή του λαού).
  40. Συνταξιοδότηση στα 60 έτη για όλους και στα 55 έτη για τα άτομα που έχουν εργαστεί σε ένα επάγγελμα όπου έχει χρειαστεί να κάνουν χρήση του σώματός τους.
  41. Να συνεχιστεί το σύστημα βοήθειας Pajemploi που προσφέρει φύλαξη σε παιδιά μέχρι 10 ετών έτσι ώστε να διευκολύνονται οι εργαζόμενοι γονείς.
  42. Νέος φόρος στα ναυτιλιακά καύσιμα και στην κηροζίνη αεροσκαφών.

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.