Αποστολή «Βρυσούλες»

Ηλιόλουστη μέρα, ό,τι πρέπει για μάππα. Τελευταίο παιχνίδι του 2019, μιας χρονιάς που μας έδωσεν πολλές χαρές τζιαι αμέτρητες πανέμορφες στιγμές!

 

“Μια τζιαι τέταρτο στην Ριζοελιά αρφέ μου”
“Οκ, θα είμαι τζιαμέ”

 

Τούτο εν το μόνο συνθηματικό που εθέλαμεν πριν ξεκινήσουμε. Μια τζιαι τέταρτο είδα στο round about της Ριζοελιάς 2 αυτοκίνητα, τζιαι μαζί με το δικό μου εγινήκαμεν 3. Εσταματήσαμεν, κουβέντα της κουβέντας με τους παρέες που ερκούνταν, χάζι στο χάζι, εγύρισα πίσω τζιαι είδα μια τεράστια ουρά που σταματημένα αυτοκίνητα! Όταν ήρτε τζιαι το λεωφορείο τζιαι εξεκινήσαμε την πορεία εγίνηκεν πραγματικός πανικός. Επαρέλυσε το highway! Προσωπικά έζησα οπαδικές στιγμές που επίστεφκα ότι δεν θα ξαναζούσα. Πράματα που εζήσαμε πριν 20 χρόνια τζιαι ενόμιζα επεράσαν ανεπιστρεπτί!

 

Σε μια όμορφη τζιαι ταυτόχρονα τραγική διαδρομή, εζήσαμε την ομορφιά της φύσης, αλλά τζιαι την τραγικότητα της κατοχής, αφού δίπλα μας εβλέπαμε κατεχόμενα χωριά, αλλά τζιαι φυλάκια του κατοχικού στρατού στα 20 μέτρα από το δρόμο. Εφτάσαμε στις φιλόξενες Βρυσούλες τζιαι ενιώσαμε ότι το παιχνίδι εν γιορτή για το χωρκό. Πρώτη φορά έζησε έτσι πράμα το γήπεδο τους! Μια κερκίδα με στέγαστρο, δεξιά οι γηπεδούχοι οπαδοί, αριστερά εμείς που εγεμώνναμεν την κερκίδα ασφυκτικά όσο επερνούσε η ώρα. Τα σπίθκια απέναντι εγινήκαν μίνι-κερκίδες, ο κόσμος στες αυλές τους για να δει το θέαμα, τζιαι ομολογουμένως έκαμεν μου εντύπωση που είδα κατοίκους στα σπίθκια τους με τα φούτερ της Θύρας 9!

 

Το παιχνίδι εξεκίνησε, ο κόσμος εσυνέχισεν να μπαίνει στο γήπεδο ασταμάτητα ώσπου εξεχείλισεν η κερκίδα! Χίλιοι πελλοί σε μια καταπράσινη εκδρομή! Ο παλμός της κερκίδας μας συγκλονιστικός! Η ένταση εκκωφαντική! Ένα που τα πιο ενδεικτικά τζιαι ταυτόχρονα αστεία γεγονότα σήμερα ήταν την φάση που ο προπονητής των αντιπάλων επροσπαθούσε να δώκει οδηγίες στους παίχτες του αλλά οι φωνές μας εχώνναν την δική του τζιαι εγύρισε προς την κερκίδα μας απηυδησμένος. Η ομάδα μας εξεκίνησε με τρομερό τέμπο τζιαι το γκολ ήταν θέμα χρόνου. Λίγο μετά το 20ο λεπτό ο Ραφαέλος έδωσεν συστημένη σέντρα στον ξεμαρκάριστο Νεάρχου που απλά σημάδεψε σωστά με το κεφάλι! 0-1 τζιαι πανικός στην κερκίδα! Οι αντίπαλοι δεν εμπορούσαν να μας απειλήσουν, ουσιαστικά δεν είχαν την δύναμη να περάσουν το κέντρο του γηπέδου ορθόδοξα. Στο ξεκίνημα του 2ου ημιχρόνου η ομάδα μας έμπηκε μέσα για να καθαρίσει το παιχνίδι. Ο Νεάρχου έδωσεν ασσίστ στον Π.Μαυροφτή* (Πολυμηχάνημα Μαυροφτής… για τον Γιώργο μιλώ) που έκαμεν το 0-2. Το παιχνίδι επήρεν τον δρόμο του. Καμιά αντίδραση που τους αντιπάλους ενώ η ομάδα μας έχασεν τρομερές ευκαιρίες και δοκάρια για τρίτο γκολ. Ξαφνικά σε ένα κόρνερ των αντιπάλων, άστοχη έξοδος που τον Κυριάκου, σύγχιση στην άμυνα, γλυστρίματα, τζιαι γκολ. Μετά που τούτο το γκολ ήταν φως φανάρι ότι εχάθηκεν η συγκέντρωση της ομάδας μας τζιαι ούλλοι στην κερκίδα εσκεφτήκαμε ότι εν μας θέλει σήμερα. Ο παλμός στην κερκίδα εδυνάμωσεν απότομα για να βοηθήσουμε τους παίχτες να ανεβούν. Τελικά για τα τελευταία 15 λεπτά δεν αφήσαμε τους αντιπάλους μας να ολοκληρώσουν ούτε μια επίθεση τζιαι η λήξη ήβρεν μας να πανηγυρίζουμε το τέλος του 2019 με την ομάδα μας στην κορυφή!

 

Κορυφαίοι κατ’εμένα οι Μικέλλης τζιαι ο Ρ.Σοφοκλέους που εφάαν τες γραμμές τους με το κουταλάκι, αλλά τζιαι ο Μιχάλης ο Τσίτσιος που ήταν συγκλονιστικός. Εξεχώρισεν ο Πάρης στην άμυνα που εκέρδισε πολλές μάχες τζιαι μαζί με τον Γαβριηλίδη δείχνουν να έχουν ωραία χημεία. Τέλος ο Τιμόθεος Κοσμά εβοήθησεν αφάνταστα με την είσοδο του στο να ηρεμήσει η ομάδα. Για Στέφανο, Μίλτο, Μπόκι, Νεάρχου τζιαι Γ.Μαυροφτή γράφουμεν τα συχνά, ξέρουμε την ποιότητα τους, τζιαι ήταν όπως πάντα φοβεροί, ειδικά οι δύο σκόρερς!

 

Το παιχνίδι ετέλειωσε με τους παίχτες μπροστά μας για το τελευταίο σύνθημα, τον τελευταίο ύμνο της χρονιάς! Πάμε για όμορφα Χριστούγεννα με μια ομάδα που σφύζει που υγεία τζιαι ποιότητα, ένα προπονητή ταλαντούχο τζιαι διψασμένο, μια διοίκηση με τεράστια @@, τζιαι ένα κόσμο ανεπανάληπτο δίπλα, μπροστά τζιαι πίσω που την ομάδα μας! Αποστολή εξετελέσθη.

ΟΜΟΝΟΙΑ 1948 – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Προπονητές Δυτικής Κερκίδας Ομόνοιας 1948

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.