Hasta la victoria siempre

Αφιέρωμα στον Ερνέστο από την Επιτροπή Μορφωτικής Δράσης Αθλητικού Λαϊκού Σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ 1948:

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε Τσε Γκεβάρα

52 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα από κάννη Βολιβιανού στρατιωτικού που όπλισε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός μέσω της CIA. Tου Τσε Γκεβάρα που σε ηλικία 39 ετών είχε δώσει μάχες που τον έκαναν αθάνατο και τον κρατούν ζωντανό μέσα στους ταξικούς αγώνες που δίνονται ανά την υφήλιο.

Ο άνθρωπος που πολέμησε τον ιμπεριαλισμό με τη σκανδάλη στο χέρι και τον κατάγγειλε από το βήμα του ΟΗΕ έχοντας συμμετάσχει στο θρίαμβο της Επανάστασης του κουβανικού λαού και στα αρχικά στάδια της οικοδόμησης της νέας κοινωνίας στο νησί της Καραϊβικής. Ο άνθρωπος που υπήρξε πατριώτης και διεθνιστής και έγινε αντάρτης σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής για τον τερματισμό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ο άνθρωπος που έδωσε την τελευταία του μάχη και πληγώθηκε, αλλά δεν λύγισε απέναντι στον εχθρό και τα μεγάλα αφεντικά του. Με μια φράση, ο κομμουνιστής επαναστάτης.

Ένας επαναστάτης που συνεχίζει να εμπνέει τους αγώνες του σήμερα, αφού δεν έχει ανατραπεί το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα εναντίον του οποίου έταξε τη ζωή του και τελικά τη θυσίασε.

Ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα έγινε κομμουνιστής μέσα από τα βιώματα του. Προερχόμενος από μικροαστική οικογένεια, αντίκρυσε την καπιταλιστική βαρβαρότητα που βίωναν οι λαοί της Λατινικής Αμερικής στο θρυλικό ταξίδι του πάνω σε μια μοτοσικλέτα. Ένα ταξίδι που τον έφερε σε επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα που βίωνε η εργατική τάξη και με την καπιταλιστική εκμετάλλευση ντόπιων αφεντικών και φυσικά των αμερικανικών μονοπωλίων που κυριαρχούσαν στην περιοχή. Τον ενέπνευσαν να αγωνιστεί για τη Λατινική Αμερική των λαών, για την ανατροπή του καπιταλισμού και για τον νέο κόσμο, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Τα όσα αντίκρισε σε αυτό το ταξίδι τον ριζοσπαστικοποίησαν και ασπαζόμενος τα ιδανικά του μαρξισμού-λενινισμού ξεκίνησε το δικό του ταξίδι αγώνα και πάλης.

Στο ίδιο αυτό ταξίδι πάνω σε μια μοτοσικλέτα, ο Τσε έπαιξε ποδόσφαιρο με εργάτες και φτωχούς αγρότες σχηματίζοντας την άποψη ότι «το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα ακόμη άθλημα, αλλά ένα όπλο της επανάστασης». Κι αν ποδοσφαιρικά ο Τσε αγωνιζόταν πάντοτε τερματοφύλακας, στην επαναστατική του δράση ήταν πάντοτε στην επίθεση σκοράροντας για λογαριασμό των λαών. Ο ίδιος ουδέποτε αμφισβήτησε τη σημασία των μαζικών ταξικών και λαϊκών αγώνων παράλληλα με την αντάρτικη δράση και έτσι δρούσε επαναστατικά. Σαν μέλος μιας ποδοσφαιρικής ομάδας που αν δεν παλέψουν όλοι μαζί δεν θα μπορέσουν να πάρουν τη μπάλα στον σέντερ φορ για να σκοράρει. Κι αν ο κόσμος θυμάται πάντα τον σκόρερ, ο ίδιος γνωρίζει ότι χωρίς την υπόλοιπη ομάδα δεν θα ήταν τίποτα και επαναστάτες όπως τον Τσε και τον Φιντέλ που «έβαζαν τη μπάλα στα δίκτυα», απλά είναι αυτούς που θυμάται ονομαστικά ο κόσμος. Χωρίς τους «μπαρμπούδος» και το λαό της Κούβας, καμία Επανάσταση δεν θα μπορούσε να βασιστεί σε δυο – τρεις σκόρερ. «Όση μπάλα» κι αν ήξεραν…

Το χρέος μας απέναντι σε τέτοιες επαναστατικές μορφές δεν περιορίζεται στα πολιτικά και μουσειακά μνημόσυνα. Δεν περιορίζεται στην ανάρτηση της μορφής τους στα τσιμέντα όπως πολύ συχνά πράττουν και οι οργανωμένοι μας οπαδοί. Γιατί η σημαία με τη μορφή του Τσε ή το πανί με τη μορφή του Φιντέλ δίπλα από μια σημαία με σφυροδρέπανο στη δική μας κερκίδα έχει πολύ περισσότερη βαρύτητα. Δηλώνουν τα ιδανικά μας. Δηλώνουν την πεποίθηση μας για πράξεις που θα συνάδουν με αυτά τα ιδανικά. Δηλώνουν ότι οι αγώνες και τα παραδείγματα τους παραμένουν επίκαιρα και ζωντανά, αφού δεν έχουν εκλείψει οι αιτίες που τους οδήγησαν να ηγηθούν της λαϊκής πάλης. Δηλώνουν ότι η ίδρυση του σωματείου μας δεν ήταν απλά λόγια και δεν είχε ως αφορμή προσωπικές φιλοδοξίες.

“Hasta la victoria siempre”. Το σύνθημα της πάλης που έδωσε ο ίδιος ο Τσε. Πάλη μέχρι την τελική νίκη. Πάντα. Κάτι που για το δικό μας σωματείο έχει απόλυτη εφαρμογή, τόσο στο αγωνιστικό κομμάτι, όσο και στην υπόλοιπή μας δράση. Μέσα από το σύνθημα αυτό, κατακρίβειαν γεννηθήκαμε ως σωματείο από το λαό για το λαό απέναντι σε όσους όχι μόνο δεν ήθελαν να συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι τη νίκη, αλλά μας είπαν, κρατώντας κυνικά στα χέρια τους ακόμη τον Τσε, να ξεπουλήσουμε αρχές και ιδανικά στο κεφάλαιο. Να ξεπουλήσουμε την ΟΜΟΝΟΙΑ.

Εμείς δεν τα βάλαμε κάτω. Μαζί με το λαό απαντήσαμε και πάλι Hasta la victoria siempre και η ΟΜΟΝΟΙΑ του Λαού έγινε πραγματικότητα λίγο μετά που χάσαμε ότι πολυτιμότερο είχαμε.