ΟΜΟΝΟΙΑ: Η πατρίδα μας παραμένει λαβωμένη από τον ιμπεριαλισμό

Οι εξελίξεις στο Βαρώσι εντάσσονται στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στα ευρύτερα πλάνα των συμμάχων της αστικής τάξης της Τουρκίας που περιλαμβάνουν από την καταστολή προσφύγων και μεταναστών μέχρι και τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και τη “νέα ευρεία Μέση Ανατολή”.

 

Όλα αυτά, αναδεικνύουν εκ νέου την πάγια θέση μας ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική λύση του Κυπριακού με την εμπλοκή των ιμπεριαλιστών ή τη διαιώνιση των τετελεσμένων της κατοχής. ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ισραήλ δεν μπορούν να έχουν θέση σε μια πραγματική λύση για όλα τα παιδιά της Κύπρου μας.

 

Η πατρίδα μας παραμένει λαβωμένη από τον ιμπεριαλισμό, ο οποίος έχει αξιοποιήσει στο έπακρο τους φασίστες και τα εγκλήματά τους και στις δυο κοινότητες. Οι ενέργειες της Τουρκίας στο Βαρώσι αποτελούν κλιμάκωση της κατοχικής προκλητικότητας και των επιθετικών κινήσεων σε συνέχεια των ενεργειών τους στην Ανατολική Μεσόγειο εν μέσω ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Οι ενέργειες της Άγκυρας και η στάση των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους επιβεβαιώνουν ότι η εμπλοκή των λαών στα ΝΑΤΟϊκά πλοκάμια είναι επικίνδυνη. Πόσο μάλλον όταν επιχειρείται αυτό να γίνει στα πλαίσια ενός μεθοδευμένου κλεισίματος του Κυπριακού που αντί για πραγματική λύση και επανένωση θα παγιώνει διχοτομικές δομές και θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και όχι των Κυπρίων, ανεξάρτητα της γλώσσας που μιλούν.

 

Οι εξελίξεις επίσης επιβεβαιώνουν ότι εθνικιστές και φασίστες, ένθεν κακείθεν του κατοχικού συρματομπλέγματος, είναι διαχρονικοί συμμάχοι των ιμπεριαλιστών ενάντια στα συμφέροντα του λαού μας. Οι φωνασκίες και ο ρατσισμός τους δεν είναι η λαϊκή απάντηση στις κατοχικές και ιμπεριαλιστικές επιθέσεις και εγκλήματα.

 

Ο μόνος δρόμος είναι η κοινή πάλη όλων των Κυπρίων για πραγματική επανένωση του κοινού μας σπιτιού, σε μια ενωμένη και πραγματικά ανεξάρτητη πατρίδα, απαλλαγμένη από την τουρκική κατοχή και τις όποιες ιμπεριαλιστικές επιβουλές. Μια πατρίδα χωρίς στρατούς, συρματομπλέγματα, οδοφράγματα και βάσεις. Μια πατρίδα που ο διαχωρισμός και η αντιπαλότητα δεν θα είναι ανάμεσα σε Ε/κ και Τ/κ, αλλά ανάμεσα σε εργαζόμενους και κεφαλαιοκράτες, καταπιεζόμενους και καταπιεστές.

 

Υ.Γ.: Δεν ξεχάσαμε τη σημερινή επέτειο των 53 χρόνων από τη δολοφονία του κομμουνιστή επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και τα όσα αναφέραμε πέρσι τέτοια μέρα μπορείτε να τα δείτε εδώ (https://pacomonia.com/edo-tha-meinei-gia-panta/). Επιλέξαμε συνειδητά να τον κρατήσουμε και πάλι ζωντανό μέσα από το παράδειγμα και το λόγο του. Ήταν 11 Δεκέμβρη 1964 όταν ο Τσε ως υπουργός της σοσιαλιστικής Κούβας προσφωνούσε τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Κατήγγειλε την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα ανά την υφήλιο και επικεντρώθηκε στα εγκλήματα των ΗΠΑ. Αλλά δεν έμεινε μόνο στο Βιετνάμ, το Λάος, την Καμπότζη, το Κονγκό και τη Λατινική Αμερική και την Κούβα. Τα λόγια του διαχρονικά: «Η ειρηνική συμβίωση δοκιμάζεται επίσης –κατά βάναυσο τρόπο– στην Κύπρο, εξαιτίας των πιέσεων που ασκούν η τουρκική κυβέρνηση και το ΝΑΤΟ, αναγκάζοντας τον λαό και την κυβέρνηση της Κύπρου να υπερασπιστούν ηρωικά την κυριαρχία τους. Σε όλα αυτά τα μέρη της υφηλίου, ο ιμπεριαλισμός επιχειρεί να επιβάλει τη δική του εκδοχή για το τι πρέπει να είναι η συμβίωση. Είναι όμως οι καταπιεσμένοι λαοί, σε συμμαχία με το σοσιαλιστικό στρατόπεδο, που οφείλουν να του δείξουν το νόημα της αληθινής συμβίωσης και είναι υποχρέωση των Ηνωμένων Εθνών να τους στηρίξουν σε αυτό. Δηλώνουμε επίσης ότι η έννοια της ειρηνικής συμβίωσης πρέπει να οριστεί με σαφήνεια όχι μόνο σε επίπεδο σχέσεων ανάμεσα σε κυρίαρχα κράτη. Ως μαρξιστές, έχουμε υποστηρίξει ότι η ειρηνική συμβίωση μεταξύ των εθνών δεν ταυτίζεται με τη συμβίωση μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων, καταπιεστών και καταπιεζόμενων». Και φυσικά ολοκλήρωσε την 5λεπτή ομιλία του με το σύνθημα που έγινε βίωμα της κουβανικής Επανάστασης στην αντιμετώπιση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας: «Πατρίδα ή Θάνατος» (Patria O Muerte).

 

Επιτροπή Μορφωτικής Δράσης Αθλητικού Λαϊκού Σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ