Biancoverde: Η απόφαση του πανσυφι που έσωσε τον κόσμο

Κάποτε, κάνοντας scroll down στο Facebook, διαβάζω κάτι ποστ με προφητείες από τον Παΐσιο, προφητείες που λένε για Τρίτο Παγκόσμιο, για το ξανθό γένος που θα έρθει να μας σώσει, την κόκκινη μηλιά (όχι εσύ Βασιλική μου), τα στενά του Βοσπόρου, το τέλος του κόσμου και την καταστροφή που έρχεται.

Προσωπικά δεν πιστεύω σε γραφές ούτε σε θεούς και δαίμονες παρά μόνο σ’ αυτούς που κουβαλά ο καθένας μέσα του. Πόσο μάλλον σε προφητείες που μιλούν για γεγονότα που θα συμβούν, για καταστροφές και πράσινα άλογα. Πείτε με δύσπιστο, άπιστο, αιρετικό, πείτε με ότι θέλετε. Δυσκολεύομαι πολύ να πάρω στα σοβαρά τέτοια πράγματα.

Ε λοιπόν, την περασμένη Τετάρτη, παραλίγο να πιστέψω κι εγώ ότι πράγματι έρχεται το τέλος του κόσμου. Διότι, καλά, εντάξει δύο χρόνια πανδημίας, πόλεμοι, σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί, ο γάμος του Μαυρίκιου Μαυρικίου. Συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Μια φορά κάθε εκατό χρόνια, αλλά συμβαίνουν.

Ακόμα και το να δεχθεί κόκκινη κάρτα το αποελ είναι κάτι που γίνεται μια φορά στο τόσο. Ίσως λίγο πιο σπάνια από πανδημίες και σεισμούς, όμως είναι κάτι που ειδικά οι πιο μεγάλοι το θυμούνται αμυδρά και το διηγούνται στους πιο μικρούς με νοσταλγία.

Ίσως και το να δεχθεί και δεύτερη κίτρινη κάρτα σε ένα παιχνίδι το αποελ να έχει ξαναγίνει, αν και αμφισβητείται καθώς δεν υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες παρά μόνο κουβέντες από στόμα σε στόμα. Ίσως να μην είχε εφευρεθεί καν η γραφή τότε. Είναι κάτι σαν αστικός μύθος που διαδίδεται μέσα στο λαό.

Όμως, στο ανόρθωση-αποελ για το κύπελλο, έγιναν πράγματα που δεν έχουν γίνει ποτέ ξανά στην ιστορία του πλανήτη. Πράγματα που καταγράφηκαν στο σύμπαν για πρώτη φορά. Το αποελ δέχτηκε τέσσερις κόκκινες κάρτες! Τέσσερις κόκκινες κάρτες! Μόνο και μόνο να το διαβάσεις σου πετάγονται τα μάτια έξω.

Τόσα χρόνια νηστεία ο Παΐσιος, τόσα χρόνια ασκητική μες τα όρη τζαι τα παραρά, να τρώει ρίζες τζαι φύλλα μες τες καλύφες μπας τζαι φανερωθεί του η προφητεία, για να έρτει ο Νεοκλέους μες σε μισή ώρα να τα σύρει ούλλα ίσχια πάνω. Πάλε κουβά κουμπάρε…

Ρε τέσσερις κότσινες εν εφάν που το 1926 τούτοι ρε.

Φακκούν μας τους 8, τωρά να μας φακκούν τζαι τους εφτά. Ρε εφτά ξορισμένο.

Έγραψεν η κότσινη η κάρτα overtime προχτές την Τετάρτη. Ίντα σκέφτεται να κατεβεί σε απεργία διότι εγελάσαν της. Είπαν της εν ματς του αποελ τζ εννάν πναστά, άτε το πολλύ πολλύ να τη δείξουν καμιά φορά του αντιπάλου τζαι να σκολάσει να πάει έσσω, τζαι τελικά έφκην ο κώλος της που το έμπα έφκα μες την πουγκούα του διαιτητή.

Ετηλεφώνησεν τζαι η πρωταπριλιά τζαι εζήτησε το αστείο της πίσω. Επήρε μας για παλαιοημερολογίτες.

Στη φάση της τέταρτης της κότσινης εσταμάτησε τζαι η γη να γυρίζει, επαλλούκωσε τα στόπερ σαμπώς τζαι εσταμάτησεν ο μπροστινός της στο πορτοκαλί. Ξέρετε, να μεν ρέξει με κότσινο…

Ίντα σε μια φάση ενόμισα εννά δείξει πας τη κάμερα του VAR ο διαιτητής τζαι να τους πει «αόρατος φακός ρε μωράκια μου μεν πελλανίσκετε».

Τζαι αφού θωρείς ρε Κάττο μου ότι εν τραβά, έφκαρτον έξω Νατελειώνουμε.

Ρε όι με εφτά να μείνετε, με -7 να μείνετε, εν σοζυάζουν τα εγκλήματα που εκάμετε τόσα χρόνια.

Τέλος πάντων, μουσικοχορευτικό διάλειμμα. Κόκκινοοο, δεν ήταν κόκκινοοο…

Άτε κανεί πελλάρες τζαι οι μαλακίες εχτύπησαν… κόκκινο!

Πάμε πάρακατω.

Και που λέτε, εκεί που ήμουν έτοιμος να μπω στα καταφύγια και να περιμένω την πυρηνική καταστροφή μαζί με τους εξωγήινους για να ολοκληρωθεί επιτέλους η προφητεία, ξαφνικά ξανά στην κανονικότητα.

Το πανσυφι κάνει κωλοτούμπα! Θα μου πείτε, τι πιο σύνηθες; Επανήλθε η παγκόσμια ισορροπία. Back to armarity εεε normality τι λέω χαχα. Γλυτώσαμε από τον όλεθρο για ακόμα μια φορά. Τελικά υπάρχουν συνήθειες που δεν αλλάζουν ποτέ.

Εσώσετε μας ρε λαστιχάρηες, εσείς τζαι ο Μπάτμαν.

Respect ρε πελλά μου που κρατάτε τον πούντο σας. Σταθεροί στες αξίες σας όπως πάντα. Κωλοτούμπες εγεννηθήκετε, κωλοτούμπες εννά πεθάνετε, έντζαιν λλίο πράμα. Σπανίζουν σήμερα οι άνθρωποι που κρατούν την γραμμή τους.

Περιμένω τη μακροσκελή σας ανακοίνωση, αν μεν εν άλλο να ποσκολιστούμε το σαββατοκυρίακο που εν έσχει μάππες.

“Εσείς καλά πάτε μάππα έσχει τέσσερα χρόνια”

Ρε αν είσχετε επιλογή να μεν ξαναπάτε μάππα ή να ξεκινήσετε που το αγροτικό ήταν να το γυρίσετε στο τένις.

Βέβαια έσχει χρόνια που κάμνετε τζ άλλα αθλήματα. Πολυπρωταθλητές στο τρέξιμο, πολυπρωταθλητές τζαι στην ενόργανη. Έτσι τσουκαχάρα ούτε ο Πετρούνιας. Μπράβο σας πάντως που προωθείτε τον αθλητισμό. Καιρός να φκάλουμε νέα ταλέντα, εκάμαν μας πουρού στους ολυμπιακούς.

Ρητό της ημέρας: “Τους λαστιχάρηες πρέπει να τους δέρνεις τρεις φορές την ημέρα. Δε χρειάζεται να ξέρεις το λόγο. Ξέρουν αυτοί.”

Πάμε και σε κάτι ταξικό. Οι σεξεργάτριες, ασκούν τίμια το επάγγελμα τους. Κάποιες από επιλογή και κάποιες από εξαναγκασμό. Δεν παύουν να είναι ταξικά αδέρφια όμως, και να βγάζουν τίμια το ψωμί τους χωρίς να εκμεταλλεύονται και να ενοχλούν κανέναν. Πού θέλω να καταλήξω. Προσβλητικές για εκείνες εκφράσεις όπως «λαστιχάρηες γιούες των πουτάνων» και «γιοπουτάνια λαστιχάρηες», καλό είναι να αποφεύγονται.

Έφκαλε τζαι η κοπ ανακοίνωση ότι «έχει υποχρέωση να προστατεύσει το άθλημα και αυτό θα πράξει». Έπιαε 450 χαχα. Έτσι γέλιο ούτε ο Λούης. Ήβραμεν την κλίση τους τζαμέ στην ομοσπονδία. Θα γράφουν κείμενα stand-up comedy να γινούμε με τες λίρες. Χαραμίζεστε τόσα χρόνια με τες μάππες τζαι χαραμίζετε τζαι τη μάππα.

Αφού εν τα πιστεύκετε ούτε εσείς οι ίδιοι ρε μαλάκες. Είπαμε να λαλούμε καμιά λαφαζανιά μέσα μέσα να περνά η ώρα αλλά εσείς επαραξυλώσετε το.

Ντάξει έπιαε τζαι 2 like, μεν είμαστεν άδικοι. Καλά πήγε αυτό.

«Το Κυπριακό ποδόσφαιρο θα αποβάλει τα κακώς έχοντα και όσους πιστεύουν ότι είναι υπεράνω του νόμου, της τάξης και της ηθικής». Ρε πότε εβάλετε τον Περίανδρο Πόπωτα διαχειριστή της σελίδας σας; Εμπρός, πίσω. Εμπρός, πίσω. Τσουκουτσουκουτσα τσουκουτσουκου τσουκουτσα.

Εννά δείξετε κότσινη κάρτα στους εαυτούς σας δηλαδή (μεν χαλαρώνουμε ρε λαστιχάρηες μεχ μεχ μεχ). Ρε αν αποβάλετε ούλλα τα κακώς έχοντα του κυπριακού ποδοσφαίρου εννά μείνουν μόνο πεντέξι σημαιάκια του κόρνερ. Που σημαίνει; Ότι εννά τα στήσετε τζαι τζίνα.

Τέλος πάντων ρε αγάπες, αυτά. Είχε καιρό να τα πούμε η αλήθεια, είπαμεν τα μαζεμένα.

ΥΓ. Οι τσάντες σας Louis Vuitton…