«Αθλητικό Λαϊκό Σωματείο ΟΜΟΝΟΙΑ 1948»

Μετά τα ντροπιαστικά γεγονότα που συνεβησαν στον ΑΣΟΛ στις 29 Μαίου και την επαναστατική απόφαση των οργανωμένων μας οπαδών, αυτή ήταν μία μέρα που ο κάθε ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ περίμενε με αγωνία.

Σήμερα 9 Ιουλίου έκανε την εμφάνιση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το Σωματείο μέσω του οποίου θα συνεχίσει η ένδοξη ιστορία του 48’.

Ακολουθεί η πρώτη ανακοίνωση του «Αθλητικού Λαϊκού Σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ 1948».

Ομονοιάτισσες / Ομονοιάτες, Ανυπότακτε Πράσινε λαέ,

Μπορούμε με περηφάνια σήμερα να επικοινωνήσουμε μαζί σας για να σας ενημερώσουμε ότι όσα εμπόδια και αν έβαλαν τα κομματικά κατεστημένα όλων των πλευρών, όσες πόρτες κι αν βρήκαμε κλειστές στις διάφορες υπηρεσίες, όσο και αν πολεμήθηκε η προσπάθεια εγγραφής του Σωματείου μας, εμείς δεν το βάλαμε κάτω και πλέον μένουν μόνο τα διαδικαστικά για την τελική έγκριση. Ήρθε επιτέλους η ώρα που με αγωνία περιμέναμε, που καθημερινά μας ρωτούσατε πότε θα πραγματοποιηθεί. Στις 23 Ιουλίου 2018 σας καλούμε όλους στην Ιδρυτική Συνέλευση του «Αθλητικού Λαϊκού Σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ 1948». Όλες οι λεπτομέρειες για την Ιδρυτική Συνέλευση σε ανακοίνωση μας την ερχόμενη Τετάρτη.

Πριν προχωρήσουμε στο ποιοι είμαστε, από που ερχόμαστε και που θέλουμε να πάμε δεν μπορούμε να μην ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους που μέσα σε αυτό το κλίμα έμειναν ανεπηρέαστοι και συνέχισαν την δουλειά τους στις διάφορες υπηρεσίες, χωρίς διάκριση ως προς την αίτηση εγγραφής του Σωματείου μας. Ευχαριστίες και στα μέλη της Πανσολείου Ομοσπονδίας που μέχρι τώρα ανεπηρέαστα εξετάζουν την αίτηση μας. Σε αυτό το σημείο να ευχηθούμε και περαστικά στον πρόεδρο της Ομοσπονδίας που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας.

Η γέννηση του «Αθλητικού Λαϊκού Σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ 1948» είναι πλέον γεγονός. Αν και η γέννηση στην φύση αλλά και στην κοινωνία αποτελεί χαρμόσυνο γεγονός, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι η δική μας γέννηση προήλθε από ένα θάνατο. Από τον θάνατο όσων μας δίδαξαν από παιδιά, από τον θάνατο αρχών και αξιών, από τον θάνατο όσων σαν κληρονομιά περνούσαν από γενιά σε γενιά ΟΜΟΝΟΙΑτων. Εκείνο το βράδυ στις 29 Μαΐου, για εμάς που η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι ΙΔΕΑ, δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να προχωρήσουμε στην γέννηση ενός Σωματείου με τις αρχές, τα ιδανικά και την ιδεολογία του 1948.

Είμαστε ένα νέο Σωματείο όμως με πολύ παλιές ρίζες, ένα Σωματείο που το ίδρυσε η ανάγκη όσων έμειναν χωρίς ποδοσφαιρική στέγη, ένα Σωματείο που η ποδοσφαιρική του ομάδα δεν θα έχει οπαδούς αλλά οι οπαδοί θα έχουν ποδοσφαιρική ομάδα. Είμαστε το «Αθλητικό Λαϊκό Σωματείο ΟΜΟΝΟΙΑ 1948» και ερχόμαστε να ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά της Κυπριακής κοινωνίας γι’ αυτό πάμε να αναλύσουμε το ποιοι είμαστε.

ΣΗΜΑ:

Ένα πράσινο Τριφύλλι που κυματίζει περήφανα πάνω σε μια σημαία, μια σημαία λάβαρο που βρίσκεται ανάμεσα στα στάχυα της γής και κάτω από το αστέρι του ουρανού. Τα στάχυα της γης για να θυμίζουν την ταξική καταγωγή μας, να θυμίζουν το αγροτικό από τα οποίο θα ξεκινήσουμε και το αστέρι του ουρανού να μας δείχνει πάντα τον δρόμο, τον δρόμο που χαράζουν τα ιδανικά και οι αξίες μας, έτσι ώστε να μην χαθούμε στην πορεία.

ΟΝΟΜΑ:

ΑΘΛΗΤΙΚΟ για να πρεσβεύει όλα εκείνα τα ιδεώδη που από τα αρχαία χρόνια κουβαλά ο αθλητισμός, όπως το ευ αγωνίζεσθαι, η αλληλεγγύη, η ισότητα και όλα όσα χάθηκαν στους μοντέρνους καιρούς των στημένων αγώνων, των αποχαυνωμένων οπαδών και των ξεπουλημάτων στον υπόκοσμο και στους εκατομμυριούχους.

ΛΑΪΚΟ γιατί η βάση των οπαδών του μέσα από Διαφάνεια και Δημοκρατικές διαδικασίες θα αποφασίζει για όλα όσα αφορούν το Σωματείο, οι οπαδοί θα ορίζουν τον δρόμο που θα πάρει αλλά και το πόσο ψηλά θα φτάσει. Σωματείο από το Λαό για το Λαό, από εσένα για εμένα, με μοναδικό ιδιοκτήτη τον κόσμο του. Ένα Σωματείο που θα αποδείξει ότι Λαϊκότητα και επαγγελματισμός μπορούν να συνυπάρξουν με επιτυχία.

ΟΜΟΝΟΙΑ όνομα βαρύ για τα Κυπριακά γήπεδα, όνομα χαραγμένο στις καρδιές μας, το όνομα της μάνας μας, μιας μάνας που γεννήθηκε μέσα από μια επανάσταση μέχρι που μας την έκλεψαν. Χρέος βαρύ να κρατήσουμε ζωντανό όχι μόνο ένα όνομα αλλά όσα κουβαλά μαζί του.

1948 έτος ιστορικό που στην Κύπρο ο αντι-αποικιακός αγώνας μαζί με τον Ταξικό βρίσκονταν σε όξυνση ειδικότερα μέσα από τις δικοινοτικές απεργίες των Μεταλλωρύχων. Ταυτόχρονα, ο εμφύλιος στην Ελλάδα επηρέασε άμεσα τα αθλητικά Σωματεία στην Κύπρο τα οποία απαίτησαν από τους αθλητές να υπογράψουν το χαρτί. Κάποιοι «όταν τους φέραν το χαρτί δεν σκύψανε κεφάλι» και τότε είχαμε την ίδρυση Λαϊκών Σωματείων σε ολόκληρο το νησί. Χρέος ακόμη βαρύτερο εν έτη 2018 να μην σκύψουμε το κεφάλι και να βροντοφωνάξουμε ΖΗΤΩ ΤΟ 1948 και ότι πρεσβεύει.

Ξεκινάμε αδέλφια, αν και για να πούμε την αλήθεια δεν αρχίζουμε, συνεχίζουμε, με καθαρό μέτωπο και σφιγμένες γροθιές. Πάμε να δώσουμε ξανά χρώμα στις Κυριακές, πάμε να βρούμε την αξιοπρέπεια μας μακριά απ’ τα μεγάλα γήπεδα. Πάμε να κτίσουμε με τα χέρια μας το μέλλον, πάμε να τραγουδήσουμε στους λεβέντες που θα έχουν την τιμή να φορέσουν την πρώτη μας φανέλα, πάμε να πανηγυρίσουμε το πρώτο τίναγμα των δικτύων μαζί με τα παιδιά μας και στην συνέχεια να τους πούμε ότι αυτή η ομάδα ανήκει σε εκείνα, σε εμάς και σε όσους επιλέξουν να σταθούν στο πλευρό της. Πάμε να γράψουμε ιστορία έτσι ώστε όταν μας ρωτούν ποια είναι η ποδοσφαιρική μας ομάδα να απαντούμε η ΟΜΟΝΟΙΑ του Λαού, γιατί κόσμο έχουν πολλές ομάδες όμως μόνο εμείς μπορούμε περήφανα να φωνάξουμε ότι η ομάδα μας ανήκει στον Λαό της.

Κλείνοντας αν υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αναρωτιούνται ποιοι είμαστε, ας τους το κάνουμε ακόμη πιο ξεκάθαρο.

Είμαστε εμείς, τα παιδιά σας, που κάποιοι μας έδιωξαν και θα έπρεπε να ντρέπονται.

Είμαστε εμείς που κουβαλούμε όσα μας δίδαξαν κι ας τα ξέχασαν ακόμα κι αυτοί που τα δίδασκαν.

Είμαστε εμείς που δεν δεχόμαστε κανένα ξεπούλημα πίσω απ’ το μανδύα του εκσυγχρονισμού.

Είμαστε εμείς που πιστεύουμε ότι στο ποδόσφαιρο μπορείς να είσαι ρομαντικός και ταυτόχρονα να πετυχαίνεις.

Είμαστε εμείς που ποντάρετε ότι θα αποτύχουμε αλλά γελάμε συνωμοτικά.

Είμαστε ίσως οι τελευταίοι των ρομαντικών όμως δεν έχουμε σκοπό να αλλάξουμε.

Είμαστε εμείς που μέσα στον βρώμικο κόσμο που ζούμε θα κάνουμε την διαφάνεια σημαία μας.

Είμαστε εμείς που μοναδική περιουσία μας είναι τα καθαρά μας χέρια.

Είμαστε εμείς που ότι κτίσαμε και ότι θα κτίσουμε θα είναι με τα χέρια μας και όχι πουλώντας αξίες και ιδανικά.

Είμαστε εμείς που δεν έχουμε κανένα πίσω μας αλλά είμαστε έτοιμοι να τα βάλουμε με όλους και όπως τόσο όμορφα έγραψε ο Τάσος Λειβαδίτης «Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα και ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο»

Ραντεβού στις 23 Ιουλίου…