Ταβάνι μας ο ουρανός

Όταν πρόπερσι τέτοιες μέρες οι εγκάθετοι διορισμένοι ξεπουλούσαν την ομάδα μας στον Παπασταύρου και πήραμε την απόφαση για δημιουργία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ 1948, πολλοί είπαν ότι διαλέξαμε έναν δύσκολο δρόμο, ένα δύσβατο μονοπάτι γεμάτο εμπόδια και αγκάθια. Εμείς θα λέγαμε ότι δεν υπήρχε καν μονοπάτι, αφού με τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, το εγχείρημα φαινόταν καταδικασμένο να αποτύχει.

Από την πρώτη μέρα που αποφασίστηκε η ίδρυση του σωματείου μας, ξεκίνησε ένας τεράστιος πόλεμος και μια ανελέητη λασπολογία προς όλους όσοι απαρτίζουν αυτό το οικοδόμημα. Τη διοίκηση, τους ποδοσφαιριστές, το τεχνικό επιτελείο, τον κόσμο, ακόμα και προς χορηγούς που ενδιαφέρθηκαν να βοηθήσουν. Και τι δεν μας είπαν; Ότι πίσω από την ομάδα μας βρίσκονται άτομα του υπόκοσμου, ότι χρηματοδοτούμαστε από επιχειρηματίες, από πολιτικά πρόσωπα, ακόμα και από τη Δεξιά. Ποιοι; Αυτοί που πήγαν και πούλησαν το ποδοσφαιρικό τμήμα του ΑΣΟΛ σε έναν ανορθωσιάτη και έβαλαν αντιπρόεδρο της εταιρείας τους έναν αποελιστα και εκπρόσωπο τύπου έναν πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο του ΔΗΣΥ!

Πρώτα μας έκαναν πρόβλημα για το όνομα και το έμβλημα της ομάδας. Για το «1948», για το «ΟΜΟΝΟΙΑ», για το Τριφύλλι. Λες και είναι ιδιοκτησία τους το ’48, το Τριφύλλι και η ΟΜΟΝΟΙΑ, λες και κατοχύρωσαν τα ιδανικά και τις αξίες των παππούδων μας.

Όταν είδαν ότι δε μπορούσαν να μας αγγίξουν νομικά, συνέχισαν τον πόλεμο με άλλους τρόπους. Δε μας έδιναν γήπεδο να παίξουμε και να κάνουμε προπονήσεις, δε μας δεχόταν καμιά ομοσπονδία, δε μας άφηναν να παίξουμε ποδόσφαιρο ουσιαστικά, μέχρι που βρέθηκε η Πανσόλειος και μας δέχτηκε και τους ευχαριστούμε για άλλη μια φορά.

Όταν βρήκαμε ομοσπονδία να παίξουμε ξεκίνησαν την τρομολαγνεία λέγοντας ότι θα πάμε στα χωριά και θα κάνουμε ζημιές, θα σπάμε σπίτια, αυτοκίνητα, καταστήματα, τις περιουσίες του κόσμου, μας παρομοίαζαν με στρατιές ορκ που θα σάρωναν τα πάντα στο πέρασμα τους. Τους διαψεύσαμε πανηγυρικά και εκεί, καθώς η συμπεριφορά μας στις εκδρομές μας στην Κακοπετριά ήταν υποδειγματική και δε δώσαμε ποτέ αφορμή σε κανένα να μας προσάψει οτιδήποτε. Το αντίθετο μάλιστα, τα άτομα της ομοσπονδίας και οι διοικήσεις των αντίπαλων ομάδων μας έδωσαν τα εύσημα για τη συμπεριφορά μας καθώς και για την προώθηση που κάναμε στην ομοσπονδία τους.

Αφού σαρώσαμε στις διοργανώσεις της Πανσόλειου, και ειδικά μετά τον αποκλεισμό μας από το Πρωταθλητριών στα πέναλτι από το Φρέναρος, άρχισαν να μιλούν για τη δυναμικότητα της ομάδας μας αλλά και των αντιπάλων μας και ότι δε θα καταφέρναμε να ανεβούμε στην Επίλεκτη. Και εκεί τους πιάσαμε αδιάβαστους αφού ανεβήκαμε πανηγυρικά στην Επίλεκτη Κατηγορία της ΣΤΟΚ και μάλιστα ως νικητές του Πρωταθλήματος Ένταξης.

Εννοείται ότι ο πόλεμος τους δεν τελείωσε εκεί, μάλιστα εντάθηκε αφού είδαν ότι δεν είμαστε απλά 50-100 αλήτες που κάναμε μια ομάδα για την πλάκα μας αλλά έχουμε πλάνο, όραμα και όνειρα για το σωματείο μας και αυξανόμαστε συνεχώς. Με τις πρώτες απώλειες στη φετινή σεζόν ξεκίνησαν και πάλι η λασπολογία και οι ειρωνείες προς την ομάδα μας, ότι δε θα ανεβούμε κατηγορία, ότι μέχρι εκεί θα φτάσουμε και τέλος. Η ομάδα με την παρουσία της εντός γηπέδου και ο κόσμος με την παρουσία του στις κερκίδες έδωσαν ηχηρή απάντηση σε όλους όσους μας υποτίμησαν. Το αποτέλεσμα; Μερικές αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος η ομάδα μας ήταν πρώτη με εννιά βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο και 16 βαθμούς διαφορά από την 5^η θέση. Μέχρι και το ζήτημα με το όνομα της ομάδας που ήταν ξεχασμένο για ενάμιση χρόνο έβγαλαν από τα συρτάρια για να μας χτυπήσουν.

Εφαρμόσαμε στην πράξη πράγματα που για πολλούς φαίνονταν αδιανόητα μέχρι πριν από δύο χρόνια. Σωματείο με 1150 εγγεγραμμένα μέλη, με ετήσια συνδρομή 48 ευρώ, με ανοικτές διαδικασίες και διαφάνεια, με ενημέρωση για το πού πάει μέχρι και το τελευταίο ευρώ. Συμμετοχή των μελών στις διαδικασίες λήψης των σημαντικών αποφάσεων, ανοικτές οικονομικές καταστάσεις που μπορεί να τις δει το κάθε μέλος ανά πάσα στιγμή, αυτόματη έγκριση μελών χωρίς ιερά εξέταση και face control. Επαγγελματικός τρόπος λειτουργίας, τηλεοπτική μετάδοση των αγώνων με στιγμιότυπα, δημιουργία Web TV (κάτι πρωτόγνωρο για τα κυπριακά δεδομένα). Ένα σωματείο με ξεκάθαρες θέσεις και απόψεις πάνω σε θέματα που αφορούν την κοινωνία, την πολιτική, την οικονομία, το περιβάλλον, με πράγματα που θα έπρεπε να ασχολούνται τα πολιτικά κόμματα αλλά δεν το κάνουν, με αρχές και αξίες από τις οποίες δεν απομακρύνεται ούτε ένα εκατοστό. Όσα φωνάζαμε για 15-20 χρόνια ότι πρέπει να γίνουν στον ΑΣΟΛ, έγιναν πράξη σε μόλις 2 χρόνια από τους… 50-100 αλήτες που παραστράτησαν.

Προχθές ανακοινώθηκε η αγορά ιδιόκτητου προπονητικού κέντρου, γεγονός το οποίο μας γεμίζει αισιοδοξία για το μέλλον και ταυτόχρονα ανεβάζει επίπεδο την ομάδα μας και αποδεικνύει σε όλους ότι δεν είμαστε μια φούσκα αλλά ότι μπήκαμε για τα καλά στην ποδοσφαιρική ζωή της Κύπρου και ότι ήρθαμε για να μείνουμε.

Με σκληρή δουλειά και κόπο από ολόκληρο το οικοδόμημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, τη διοίκηση, τους παίκτες, το τεχνικό επιτελείο, τον Πράσινο Λαό καταφέραμε, από το αδιέξοδο να ανοίξουμε το δικό μας μονοπάτι, να το πλατύνουμε, να το κάνουμε δρόμο να περνάνε τα όνειρα μας ελεύθερα και να τα βλέπουμε να γίνονται πράξη, να γίνονται σάρκα και οστά. Όλοι γνωρίζουμε ότι τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, με την άνοδο μας στην Γ’ Κατηγορία. Θα έρθουν και δύσκολες στιγμές και άσχημες μέρες, δεν εθελοτυφλούμε ούτε ζούμε σε συννεφάκια. Θα δεχτούμε ακόμα μεγαλύτερο πόλεμο όσο μεγαλώνουμε, δεν τρέφουμε αυταπάτες γι’ αυτό.

Ο δύσκολος δρόμος όμως, είναι συνάμα και ωραίος. Στο χέρι μας είναι το δρόμο που ανοίξαμε να τον κάνουμε λεωφόρο, να τον κάνουμε αυτοκινητόδρομο. Και γιατί όχι να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμα μας, το παράδειγμα του σωματείου λαϊκής βάσης, το παράδειγμα του «Από το Λαό για το Λαό». Ίσως είναι ο μόνος τρόπος να σωθεί το διαλυμένο κυπριακό ποδόσφαιρο, η επιστροφή των ομάδων στις ρίζες τους, στους οπαδούς τους.

Εμείς ορίζουμε το ταβάνι μας, εμείς καθορίζουμε την πορεία μας και μέχρι στιγμής αποδεικνύουμε ότι το ταβάνι μας είναι ο ουρανός και η πορεία μας προς τα αστέρια. Και όταν μας ρωτήσουν τα παιδιά μας για την ΟΜΟΝΟΙΑ θα ξέρουμε τι θα τους δείξουμε.

ΥΓ. Μερικοί δεν μπορούν να χωνέψουν το ότι ένα σωματείο μπορεί να σταθεί μόνο του στα πόδια του και να φτάσει ψηλά χωρίς επενδυτές και ιδιοκτήτες και χωρίς να ξεπουλήσει τα ιδανικά του. Πάντα έτσι ήταν, άβουλα όντα που περίμεναν μεσσίες και σωτήρες να τους βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Αργά ή γρήγορα θα μας συνηθίσουν, πού θα πάει;