Αδέλφια της ΘΥΡΑ 9, περήφανε ανυπότακτε Πράσινε Λαέ,
Έχουν περάσει κιόλας 2 χρόνια από εκείνη την ιστορική μέρα που μας σημάδεψε όσο καμία άλλη, μια μέρα ορόσημο και κομβικό σημείο στην ιστορία μας. Το νόημα αυτής της μέρας είναι διπλό αλλά τα αίτια που οδήγησαν σε αυτή τη μέρα είναι πολλά.
Την 29η Μαΐου του 2018 οι καμπάνες κτυπούσαν πένθιμα για ένα θάνατο αλλά ταυτόχρονα κτυπούσαν και χαρμόσυνα για μια γέννα. Μια γέννα που έφερε στην ζωή ένα τέκνο της ανάγκης, ένα τέκνο της οργής.
Ο θάνατος δεν είναι άλλος από το θάνατο που ποδοσφαιρικού τμήματος του Α.Σ.Ο.Λ. που ξεπουλήθηκε από τα σκυλιά του κόμματος στον αγαπητό και εκλεκτό επενδυτή τους σε τιμή ευκαιρίας. Που με το πιστόλι στον κρόταφο ανάγκασαν τον Πράσινο Λαό να αποδεχτεί τα τετελεσμένα και σιωπήσει στην ιδέα πως πλέον κουμάντο στην ομάδα του δεν θα κάνει αυτός, αλλά θα κάνει ένας και μόνο άνθρωπος που ουσιαστικά θα του ανήκει και η ομάδα. Ο θάνατος ήρθε εκβιαστικά καθώς οι κύριοι αποφάσισαν πως για να περάσει η πρόταση τους δεν χρειάζεται το 75% των ψήφων αλλά μόλις το 50% +1 καταπατώντας με αυτό τον τρόπο το καταστατικό του Σωματείου αλλά και τον νόμο περί Σωματείων. Η μοναδική λύση για να μην περνούσε αύτη η παράνομη απόφαση θα ήταν να κινηθούμε νομικά εναντίον της ομάδας μας, πράγμα το οποίο ήξεραν πως δεν θα πράτταμε.
Μαζί με το ξεπούλημα του ποδοσφαιρικού τμήματος, ξεπουλήθηκαν εν μία νυκτί και τα ιδανικά και οι αρχές που πρέσβευε το Σωματείο. Μετά από το θάνατο ήρθε και η διαπόμπευση και οι ασελγές πράξεις πάνω στο πτώμα της ομάδας μας. Τι να πρωτοπούμε και τι να θυμηθούμε από την αλλαγή 180 μοιρών της νοοτροπίας της άλλοτε ομάδας του Λαού και των κατατρεγμένων τούτου του τόπου:
• για την αλλαγή του σήματος και ονόματος που μετά από τον μεγάλο ντόρο αναδιπλώθηκαν;
• Για τις δηλώσεις περί πελατών του κυρίου Παπασταύρου;
• Για την στήριξη του τρομονόμου της κάρτας οπαδού που με χαμόγελα πόζαραν με μία κάρτα στο χέρι και που έγιναν το δεκανίκι της δεξιάς;
• Για την πρόσκληση του Κούμα στο fan day τους έξω από το γήπεδο και τις φωτογραφίες όλο χαμόγελα μαζί του;
• Για την εγκατάλειψη των άλλων τμημάτων του Σωματείου στο έλεος τους;
• Για την επικριτική στάση του λώρη κυριάκου προς τον κόσμο της ομάδας που δεν στηρίζει τα τμήματα των κλειστών και πως να έρθουν χορηγοί μετά;
• Για το ότι το χρέος του Σωματείου όλο μειώνεται και όλο ίδιο μένει;
• Ή για το τελευταίο τραγελαφικό που πανηγυρίζουν πρωτάθλημα και δηλώνουν πως θα κάνουν και φιέστα, ενώ υπήρχαν ακόμα 9 αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος και είναι ισοβαθμία με άλλη ομάδα, και που η ίδια η Κ.Ο.Π ανακοίνωσε πως δεν θα υπάρχουν πρωταθλητές;
Εμείς επισημάναμε και υπερθεματίσαμε τις αλλαγές που θα έφερνε η επένδυση αυτή. Το κύριο όμως αρνητικό της όλης αυτής πρότασης που ήρθε στις 29/05/2018 ήταν πως η επένδυση αυτή έρχεται σε ρήξη με τα ιδανικά που πρεσβεύουμε, με τα ιδανικά που διαποτιστήκαμε και μεγαλώσαμε. Το να κάνει δηλαδή κουμάντο στην ομάδα του ο μοναδικός νόμιμος ιδιοκτήτης, ο ΛΑΟΣ της.
Την ίδια μέρα που αυτοί οι κύριοι σε μια αίθουσα, μαζί με τα λιγοστά άτομα που ήταν παρών, αποφάσιζαν να βάλουν τέλος στο ποδοσφαιρικό τμήμα του Σωματείου, εμείς κάναμε κάλεσμα στον κόσμο που διαφωνούσε με τους ετσιθελισμούς τους για να αποφασίσουμε το τι θα πράξουμε. Το αποτέλεσμα αυτής της συνέλευσης ήταν μια γέννα που έφερε στον κόσμο ένα τέκνο της ανάγκης. Έξω στον δρόμο μαζί με τα εκατοντάδες στελέχη και φίλους μας, με τον πλέον δημοκρατικό τρόπο, αποφασίσαμε να επαναδημιουργήσουμε το ποδοσφαιρικό τμήμα του Α.Σ.Ο.Λ.Την ίδια ώρα που αυτοί σκότωναν το πιο μεγαλειώδες δημιούργημα του λαϊκού κινήματος της Κύπρου, την ίδια ώρα ξαναγεννήθηκε για να γίνει το κακό αγκάθι στα βρώμικα σχέδια τους, για να γίνει ένα φάντασμα που θα πλανιέται πάνω από τα κεφάλια τους, για να τους θυμίζει ότι η Ιστορία γράφεται από εκείνους που αντιστέκονται.
Αμέσως μετά την απόφαση που πάρθηκε στις 29/05/2018 στον κεντρικό μας σύνδεσμο από τα μέλη μας, ξεκινήσαμε τις απαραίτητες διαδικασίες για να προλάβουμε να γραφτούμε και να βρούμε πρωτάθλημα που θα μας φιλοξενήσει. Τα εμπόδια που βρήκαμε ήταν πραγματικά πολλά και δεν το κρύβουμε πως σε κάποια φάση τα πάντα ήταν στον αέρα. Δεχτήκαμε ακόμη και τόνους λάσπης από συγκεκριμένους κύκλους και συντονισμένες προσπάθειες για να αμαυρώσουν την προσπάθεια μας, αδυνατώντας να καταλάβουν αυτοί οι μωροί, πως είναι δυνατόν να χτίζεις κάτι πραγματικά καθαρό με τίμιες και ειλικρινείς προσπάθειες. Με την αλήθεια και την διαφάνεια όμως βγήκαμε νικητές και με περισσότερο πείσμα προχωρούσαμε κόντρα στα ηλίθια πείσματα τους.
Η προσπάθεια αυτή αγκαλιάστηκε από μεγάλη μερίδα των ΟΜΟΝΟΙΑτων. Εκατοντάδες άτομα έδωσαν το παρόν τους στην πρώτη μας γενική συνέλευση σαν Σωματείο, εκατοντάδες ΟΜΟΝΟΙΑτες έδωσαν το παρόν τους από τα πρώτα κιόλας φιλικά της ομάδας μας. Βήμα βήμα φτάσαμε στο πρώτο μας επίσημο παιχνίδι και η ατμόσφαιρα αυτού του παιχνιδιού θα μείνει για πάντα μέσα στις καρδίες μας. Περισσότεροι από 1400 ΟΜΟΝΟΙΑτες, αδέρφια που ταξίδεψαν από το εξωτερικό για να δουν την αγαπούλα τους, σύντροφοι Έλληνες που έκαναν το ταξίδι για να δουν το πρώτο παιχνίδι της ομάδας του ΛΑΟΥ, αδέλφια από συνδέσμους του εξωτερικού που έχουμε αδελφοποιήσεις, να τραγουδούν μαζί και να κάνουν την νύχτα μέρα.
Η συνέχεια ήταν το ίδιο λαμπρή όπως ξεκίνησε. Παίχτες να παίζουν παθιασμένα για το σήμα μπροστά της φανέλας, προπονητής και τεχνικό επιτελείο ορκισμένο, διοίκηση να βρίσκεται στα πέταλα με τον κόσμο και να τραγουδάει τα συνθήματα και όλοι μαζί κάθε παιχνίδι ανεξάρτητος αποτελέσματος να χειροκροτάνε την προσπάθεια. Στο τέλος του πρώτου χρόνου και σε ένα παιχνίδι στο Τσίρειο που θύμισε παιχνίδι απ’ τα παλιά, ήρθε και το ζητούμενο που ήταν η άνοδος στην 4η κατηγορία.
Η 2η χρονιά μας βρήκε πιο δυνατούς και σίγουρος για την απόφαση που πήραμε στις 29/05/2018. Με θάρρος και αποφασιστικότητα προχωρούσαμε για να επιτύχουμε και τον επόμενο μας στόχο που δεν ήταν άλλος από το πρωτάθλημα και την άνοδο στην 3η κατηγορία. Μπορεί να σταθήκαμε άτυχοι και στο τέλος να μην κατακτήσαμε το πρωτάθλημα αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως την άνοδο την κατακτήσαμε και δεν μας την χάρισε κανένας.
Η Ιστορία συνεχίζεται…
Υ.Γ – Σαν ένδειξη μνήμης και πένθους αποφασίσαμε να τοποθετήσουμε κεριά σχηματίζοντας τον αριθμό 70 στο κτίριο όπου σκότωσαν το ποδοσφαιρικό τμήμα του Α.Σ.Ο.Λ σε ηλικία 70 ετών. Την ίδια στιγμή ανάψαμε φωτοβολίδες στον κεντρικό μας σύνδεσμο σχηματίζοντας τον αριθμό 2, όσα δηλαδή και τα χρόνια του Α.Λ.Σ.Ο 1948 που πήρε σάρκα και οστά στις 29/05/2018.
Υ.Γ 2 -Παρόλες τις προσπάθειες που κάνετε ο κόσμος σας έχει μάθει πολύ καλά. Η μοναδική ομάδα που τιμά με τις πράξεις της το ένδοξο 1948 είναι μία και είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ του ΛΑΟΥ. Όσες προσπάθειες και να κάνετε, όσα και αν καταφέρετε να επιτύχετε να ξέρετε ότι εμείς θα είμαστε εκεί να σας θυμίζουμε την μεγάλη προδοσία που διαπράξατε. Γιατί η δύναμη σας μπορεί να έχει ένταση αλλά η αλήθεια μας έχει διάρκεια.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.