Ανάρτηση από τον εκτελεστικό γραμματέα της Ομόνοιας

Ανάρτηση από τον Α. Ευσταθίου, εκτελεστικό γραμματέα της Ομόνοιας 

Αδάμος: “Διδασκόμαστε – Μεγαλώνουμε 

Η σωστή διαχείριση των κρίσεων σε ένα οποιοδήποτε οργανισμό, είναι βασική προϋπόθεση για να μεγαλώσει και να ωριμάσει. Πόσο μάλλον στο δικό μας Λαϊκό Σωματείο που από την μια κάνει τα πρώτα του βήματα, από την άλλη όμως κουβαλά ένα dna και μαζί του αρκετές παθογένειες.

Την φετινή χρονιά τρέχει ένα τεράστιο εγχείρημα που δεν είναι άλλο από το Σωματείο μας να μπει στην 1η οχτάδα και στην συνέχεια να διεκδικήσει την άνοδο στη 1η κατηγορία, με τον μικρότερο προϋπολογισμό που πέρασε ποτέ από το μυαλό ομάδας να το διεκδικήσει.

Με το μικρό μας προϋπολογισμό, με τα λάθη και τις παραλείψεις όλων μας, η ομάδα μπήκε στην 1η οχταδα 4 βαθμούς από την 3η θέση κι ας βρισκόμαστε σε μια ανεξήγητα μόνιμη κρίση από την 4η αγωνιστική. Κρίση που είναι ξένη προς την κουλτούρα και την νοοτροπία που κουβαλά αυτό το Σωματείο.

Η ομάδα φέτος, ότι κι αν συμβεί από εδώ και πέρα, θα κατακτήσει την ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ και όμως πραγματικά επικρατεί για πρώτη φορά ένας μη ελεγχόμενος πανικός σε όλο το οικοδόμημα. Συζητήσεις, αναλύσεις και ένας ολόκληρος Λαός που πήγε στο αγροτικό για τα ιδανικά του, ξαφνικά να συμπεριφέρεται λες και οι αγωνιστικές επιτυχίες είναι το παν. 

Σε μία προσπάθεια μου να ηρεμήσω την κατάσταση στη Γενική Συνέλευση του Δεκέμβρη άνοιξα και άφησα να εξελιχθεί μια συζήτηση για το ποδοσφαιρικό, με σκοπό να απαντηθούν πράγματα, να προστατευτεί η ομάδα και να συνεχίσουμε ενωμένοι. 

Αν και αρχικά φάνηκε το πείραμα να πετυχαίνει, τελικά ήταν το μεγάλο μου λάθος. Στα πρώτα άσχημα αποτελέσματα είχαμε πάλι τα ίδια. Λάθος μου και ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ που στην συνέλευση του Δεκέμβρη δεν έκοψα τις οποιεσδήποτε καφενειάκου επιπέδου συζητήσεις υπενθυμίζοντας πόσο ξένες είναι για όσα πρεσβεύει το Σωματείο μας. Λάθος μου που δεν τόνισα την ανάγκη να μορφώσουμε τα αδέλφια μας που κουβαλούν αυτές τις παθογένειες, με την κουλτούρα και την νοοτροπία μας και άφησα στο τέλος να παραμορφώσουμε ακόμα και συνειδήσεις αδελφών οδηγώντας τους σε λάθος δρόμους και συζητήσεις. 

Δημόσια σχόλια, μουρμούρα και αχρείαστη πίεση έφεραν παραιτήσεις, το κυριότερο όμως έφεραν νέα ήθη από αυτά που κοροϊδεύαμε και τελικά τα βρήκαμε σπίτι μας. Για αυτό και η μάχη για διατήρηση των αρχών και αξιών του Σωματείου αλλά και της οπαδικης του κουλτούρας, είναι μια μάχη συνεχόμενη που πρέπει να δίνεται από όλα τα στελέχη και μέλη.

Αυτό το μωρό που φέραμε στη ζωή δεν το φέραμε για να μας δίνει χαρές και τρόπαια και δεν το λέω τώρα, αυτό το είπα και το είπαμε ακόμα και όταν σηκώναμε τις κούπες. Το δημιούργημα μας που έχει μόνιμα ανοικτές τις πόρτες του προπονητικού του, που και το τελευταίος μέλος μπορεί να μιλήσει και να μάθει ότι θέλει, έχει ανάγκη μόνο την αγάπη και την στήριξή μας, όλα τα άλλα περισσεύουν.

Αυτή η ομάδα που φτιάξαμε με τα χέρια μας, είναι το καμάρι μας και η περηφάνια μας όταν μιλάμε στα σχολεία, στα πανεπιστημια και στους χώρους δουλειάς για το Σωματείο μας. Για αυτό και δεν μπορεί τις νίκες και τις χαρές να τις μοιραζόμαστε όλοι και περήφανα να δηλώνουμε ιδιοκτήτες αυτού του Σωματείου αλλά στα δύσκολα να ψάχνουμε να μοιράσουμε ευθύνες σε παίκτες και προπονητές. (Και σιγά τα δύσκολα που ήρθαν)

Κλείνοντας να πω ότι το Σωματείο μας φέτος για ακόμα μια χρονιά έχει μεγαλώσει, έχει διπλασιάσει τον μέσο όρο προσέλευσης στους αγώνες του, μπορεί να προσελκύσει ποδοσφαιριστές που παλαιότερα δεν μπορούσε, έχει φέρει κοντά νέους χορηγούς και η ΘΥΡΑ 9 που το ίδρυσε και κάποιοι πόνταραν στο κλείσιμο της, έχει πολλαπλασιάσει την επιρροή της. Όλα τα πιο πάνω και το συνεχόμενο πλάτιασμα μας, με αναγκάζει να υπενθυμίσω ότι πρέπει οι θέσεις μας να πλατιάσουν μέσα στο Λαό και όχι να ξεχειλώσουμε τις θέσεις μας για να τους χωράει όλους. Έτσι ώστε να παραμείνουμε το περήφανο “Αθλητικό Λαϊκό Σωματείο Ομόνοια 29ης Μαϊου” και όχι να γίνουμε ακόμα μια ομάδα της σειράς. 

Υ.Γ 1 – Η παραίτηση του Αθλητικού Διευθυντή της ομάδας σε καμία περίπτωση δεν γίνεται αποδεχτή γιατί είναι βασικό γρανάζι στο ποδοσφαιρικό τμήμα και απαραίτητος στη συνεχόμενη προσπάθεια εκσυγχρονισμού του. Ελάχιστη σημασία έχει το πως νιώθει ή τι θέλει ο καθένας, γιατί πάνω από όλα αυτά, είναι η υποχρέωση που έχει ο καθένας μας απέναντι στην ιστορία.

Υ.Γ 2 – Πολλά λέγονται για όσα είπαμε στη Γενική Συνέλευση το καλοκαίρι που να δικαιολογά τις συμπεριφορές που βλέπουμε, ίσως κάποιοι να έπιασαν μόνο τα συνθήματα και όχι την ουσία, ίσως πάλι να θυμούνται μόνο όσα τους συμφέρουν. Βάζω εδώ τι έγραψα στο κάλεσμα μου, για την Γενική Συνέλευση Ιουλίου, 2 μέρες πριν και ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματα του για το τι είπαμε το καλοκαίρι και τι κατάλαβε ο καθένας. ( https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=5487031638014152&id=100001221094802 )

Υ.Γ 3 – Το τραγουδάμε για πάρτη μας δεν το κατάλαβα ποτέ. Σε λύπες και χαρές για πάρτη της τραγουδάμε, οπόταν την ερχόμενη Παρασκευή στο Μακάρειο πάμε να τραγουδήσουμε για την Ιδέα και όσους την εκπροσωπούν εντός και εκτός γηπέδου. Να στηρίξουμε τον νέο προπονητή και τους Λεβέντες με το τριφύλλι στο στήθος. 12 παιχνίδια να τα δώσουμε όλοι, όλα.”