Επίτηδες δεν βγάλαμε άρθρο για τον θάνατο του Μπάλντοκ καθώς θεωρούμε ότι πολλές σελίδες εκμεταλλεύονται τον θάνατο και τον ανθρώπινο πόνο για μερικά κλικς.
Επειδή εμάς δεν μας νοιάζουν τα κλικς άλλα η ουσία περιμέναμε, να ηρεμήσει το ίντερνετ και να βγάλουμε ένα απλό και λιτό άρθρο. Όχι ότι αλλάζει κάτι, ποτέ δεν αλλάζει σε τέτοιες περιπτώσεις.
Όμως, αναγκαζ̌όμαστε να ασχοληθούμε έστω και για λίγο καθώς βλέπουμε τα σκουπίδια, κάποιους που θέλουν να λέγονται παρουσιαστές, δημοσιογράφοι και άνθρωποι να ασχολούνται σε τι σπίτι διέμενε ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής, πόσα δωμάτια είχε, τι αξία κλπ. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που καθημερινά βλέπει και διαβάζει η κοινωνία μας και μετά απορούμε γιατί όλα πάνε στραβά. Πραγματικά εμετός τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα και εκπομπές.
Πριν λίγο το πιο μεγάλο σκουπίδι από όλη την τηλεόραση, ο Λιάγκας, απολογήθηκε και πήρε την ευθύνη για ότι προέκυψε. Ο συγκεκριμένος φυσικά θα πάει στο σπιτάκι του και όλα καλά τώρα που ανάλαβε την ευθύνη. Άστε τους συγγενείς και φίλους του 31χρονου ποδοσφαιριστή που δεν τους φτάνει ο πόνος τους, έχουν και τον κάθε αλήτη να ασχολείται με κουτσομπολιά επιπέδου κομμωτηρίου.
Που όπως είπε και ένας συντάκτης της σελίδας μας:
“Ο Λιάγκας που προχθές έλεγε “κάνεις το αίμα likes” στον ευρωβουλευτή που πήγε στα κατεχόμενα, σήμερα βγάζει στη φορά τα τετραγωνικά του σπιτιού που έμενε ο Μπάλντογκ, αν έχει πισίνα και πόσα υπνοδωμάτια για να κάνει “ρεπορτάζ”.”
Συλλυπητήρια στους οικείους του ποδοσφαιριστή.
Παρακάτω εμείς αφήνουμε και την θέση του Γιώργου Μπάντη.
“Τα γνωστά “κοράκια” δεν λογαριάζουν το αίμα του ανθρώπου που ακόμη είναι ζεστό, ούτε δυστυχώς την επιθυμία της οικογένειάς του για σεβασμό στην ιδιωτική τους ζωή.
Τον καπηλεύονται με τιμές ενοικίου, με πανάκριβα έπιπλα, με ποιον ή ποιους ήταν και πολλές ακόμη αισχρότητες.
Και οι αισχρότητες δυστυχώς συνεχίζονται και σε άλλα ανώτερα “πλατό”.
Το παιχνίδι της Εθνικής μας ομάδας κόντρα στην Αγγλία θα διεξαχθεί κανονικά παρά την προσπάθεια της ελληνικής ομοσπονδίας για την αναβολή του, με πρόφαση τη μη εύρεση ημερομηνίας σε ένα ούτως ή άλλως απάνθρωπο, σε εργασιακό επίπεδο, καλεντάρι.
Για ακόμη μια φορά αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις δε θα είχαν τον χρόνο να σκεφτούν τους διεθνείς μας. Να καταλάβουν επιτέλους ότι ο άνθρωπος θα πρέπει πάντα να είναι πάνω απ ‘ όλα.
Είμαι σίγουρος πως οι ποδοσφαιριστές μας θα βρουν τη δύναμη να αγωνιστούν παρά το βάρος μίας τέτοιας απώλειας. Η ψυχή τους όμως θα τραυματιστεί ανεπανόρθωτα.
Και τι ειρωνεία, σήμερα είναι παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας. Ας αναρωτηθούν οι υπεύθυνοι τι τους αναγκάζουν να κάνουν μία τέτοια μέρα. Πραγματικά δεν ξέρω.
Μόνο λυπάμαι, λυπάμαι για την άγρια αντιμετώπιση σε νεκρούς και ζωντανούς. Μην απορεί κανείς για το τι γεννάει η εποχή μας.”
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.