Τα τελευταία χρόνια λίγο η τραγική πορεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ λίγο όλα αυτά τα άρρωστα που συμβαίνουν, έκαναν κάποιους να εγκαταλείψουν το γήπεδο και άλλους να ξενερώσουν. Μάλιστα, αρκετοί που συνέχισαν να δίνουν το παρών τους στα γήπεδα, την τελευταία τουλάχιστον πενταετία, το έκαναν σαν αγγαρεία.
Με το οριστικό ξεπούλημα του ποδοσφαιρικού τμήματος και όλα αυτά που ακολούθησαν το καλοκαίρι και με την συνέχιση της ΤΡΙΦΥΛΛΑΡΑΣ στο αγροτικό, είδαμε να αλλάζουν πολλά. Αυτό όμως που μας έκανε πραγματικά εντύπωση είναι η μετατροπή αυτού του συναισθήματος της μιζέριας που διακατείχε τον κόσμο σε ευφορία και χαρά.
Βλέπουμε επιτέλους κόσμο χαρούμενο, που περιμένει τα παιχνίδια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ με προσμονή και όχι σαν καταναγκαστικό έργο. Βλέπουμε παιδιά μέχρι ηλικιωμένους να το διασκεδάζουν και όχι να κατσουφιάζουν. Σημαντικό μερίδιο σε αυτή την αλλαγή πρέπει να πιστωθεί στο ΔΣ. Επιτέλους βλέπουμε κινήσεις που βοηθούν στην μετατροπή των αγώνων σε γιορτή. Από τα πιο απλά όπως κρύα μπίρα πριν από κάθε αγώνα, φαγητό, οργανωμένες εκδρομές σε ταβέρνες στα εκτός αλλά και σοβαρότητα σε ότι έχει να κάνει με την ομάδα. Βλέπουμε φυσικά και τους οργανωμένους μας βγαλμένους από τα πιο τρελά μας όνειρα. Να συνεχίζουν ακάθεκτοι να μετατρέπουν τα άχαρα γήπεδα του αγροτικού σε στολίδια με όλα αυτά που κάνουν. Να δίνουν νόημα στους παίχτες να ματώνουν το ΤΡΙΦΥΛΛΟ και να κάνουν φίλους και εχθρούς να τρίβουν τα μάτια τους.
Επιτακτική η κατάκτηση όλων των τίτλων και η άνοδος αλλά ήδη ΔΣ και οργανωμένοι κέρδισαν ένα πολύ σοβαρό στοίχημα. Έδωσαν στο ΛΑΟ ελπίδα και δημιουργούν τεράστιες προσδοκίες για το μέλλον.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.