Η 17 Νοεμβρίου είναι όντως συγχυστηκή αν το καλοσκεφτούμε. Για πολλούς λόγους.
Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως. 17 Νοεμβρίου 1973. Φοιτητές και όχι μόνο, διαδηλώνουν για τα δικαιώματα τους. Εναντιώνονται εναντίον της Χούντας των Συνταγματαρχών από τις 14 Νοεμβρίου με αποκορύφωση τις 17 Νοεμβρίου.
Στόχοι τους:
Διεξαγωγή ελεύθερων φοιτητικών εκλογών
Κατάργηση νόμου στράτευσης φοιτητών
Πτώση του δικτατορικού καθεστώτος
Η εξέγερση ξεκίνησε από τις 14 Νοεμβρίου με κατάληψη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Αθηνών και κλιμακώθηκε σε αντιχουντική εξέγερση, καταλήγοντας σε αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, ύστερα από μια σειρά γεγονότων αρχής γενομένης με την είσοδο άρματος μάχης στον χώρο του Πολυτεχνείου και την επαναφορά σε ισχύ του σχετικού στρατιωτικού νόμου που απαγόρευε τις συγκεντρώσεις και την κυκλοφορία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Μερικά χρόνια αργότερα, ξεκινάει η Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη (17Ν) που έδρασε στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1975–2002. Η 17Ν ονομάστηκε έτσι από την 17η Νοεμβρίου, λόγω της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Αυτοπροσδιορίστηκε ως μαρξιστική και αντιιμπεριαλιστική, ενώ οι προκηρύξεις της είχαν έντονο αντιαμερικανικό χαρακτήρα.
Ερχόμαστε στο σήμερα. Πολλά από τα δικαιώματα μας όπως της διαδήλωσης ή του ελεύθερης διακίνησης (λόγω του κέρφιου) καταπατούνται καθημερινός στο όνομα του Κορονοϊού. Για να προλάβω, προφανώς και δεν πιστεύω σε θεωρίες συνωμοσίας ή ότι ο ιός δεν υπάρχει. Αυτό όμως, δεν δίνει το δικαίωμα σε ΚΑΝΕΝΑ εφόσον τηρούνται τα μέτρα προστασίας, να καταπατά το δικαίωμα κάποιου για να αφήσει ένα λουλούδι ή να τιμήσει τις μάχες και τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Καπάκι στις δύσκολες μέρες που περνούμε, έρχεται το χθεσινό “νέο” να μας θυμίσει ότι ζούμε τα ίδια με τότε. 2 μαθήτριες να δέχονται επίθεση σε ΣΧΟΛΕΙΟ γιατί έκφρασαν την άποψη τους. Άποψη που δεν άρεσε σε κάποιους. Σε εκείνους τους κάποιους έχω πολλά να πω αλλά θα μείνω σε αυτό γιατί θίχτηκαν για τα Τούρκικα που έγραψαν στο πανό οι 2 κοπέλες. Οι “κύριοι” και οι “κυρίες” να κοιτάξουν την ταυτότητα τους για να δουν τι γλώσσες γράφουν γιατί φαίνεται ότι ξέχασαν ότι σε αυτό τον τόπο, μένουν και Τουρκοκύπριοι και η Τούρκικη γλώσσα είναι μια από τις επίσημες γλώσσες του κράτους μας. Ακόμα πιο αηδιαστικό είναι το γεγονός ότι οι συμμαθητές των κοριτσιών δεν τις υποστήριξαν. Αν είναι ποτέ δυνατόν, να δέχονται φασιστική επίθεση συμμαθητές τους και να μην επεμβαίνουν άλλοι για να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Χειρότερο είναι το γεγονός ότι δεν βρήκαν υποστήριξη από τους καθηγητές και την διεύθυνση του σχολείου. Είναι κάτι που πρέπει να διερευνηθεί και επιτέλους να τιμωρηθούν αυτοί που ευθύνονται.
Ζούμε μέρες που ο φασισμός ακμάζει και το χθεσινό περιστατικό είναι μπουνιά στο στομάχι για όλους μας. Για την χθεσινή επίθεση, ευθυνόμαστε εγώ, εσύ και όλοι μας. Αφήσαμε τα πράγματα να έρθουν ως εδώ δείχνοντας ανοχή στον φασισμό. Προσπάθειες γίνονται αλλά προφανώς ως που υπάρχουν περιστατικά όπως το χθεσινό, δεν είναι αρκετές.
Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος.
Υπάρχει ανάμεσα μας και η λύση δεν είναι να ζήσουμε μαζί του αλλά να τον τσακίσουμε. Να τον τσακίσουμε, να τον τσακίσουμε στα σχολεία, να τον τσακίσουμε στην κοινωνίας μας. Αυτή είναι η λύση. Κανένας δεν γεννιέται φασίστας. Είναι το αποτέλεσμα από το τι μαθαίνουμε στα σχολεία και κατάλοιπα της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίος ο στοίχος του συγκροτήματος “Γυμνά καλώδια”.
Η χούντα θα πέσει ένα πρωί,
που δε θ’ ανοίξει το σχολείο.
Είναι η σειρά μας. Η δική μας μάχη μπορεί να μην είναι με το κράτος καθώς θεωρούμε ότι τα μέτρα κατά του Κορονοϊού είναι προσωρινά. Η δική μας μάχη είναι στα σχολεία και στην κοινωνία. Να τσακίσουμε τον φασισμό σε κάθε γωνιά του τόπου μας, σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Εμπρός για τα δικά μας Πολυτεχνεία!
Εμπρός για τα δικά μας σχολεία!
Ανάμικτα τα αισθήματα λοιπόν για την σημερινή μέρα, ελπίζοντας όμως ότι η επόμενη 17 Νοέμβρη να μας βρει σε καλύτερες καταστάσεις από το σήμερα και να ασχοληθούμε μόνο με το παρελθόν.
Δείχνουμε την συμπαράσταση μας στους συντρόφους στην Ελλάδα που δέχθηκαν επιθέσεις από την αστυνομία και στις δύο μαθήτριες. Πιο κάτω, η ανάρτηση της μητέρας της μίας εκ των δύο μαθητριών.
Η παρούσα στήλη εκφράζει ΜΟΝΟ τον αρθρογράφο και σε καμία περίπτωση το Σωματείο ΑΛΣ ΟΜΟΝΟΙΑ ή τη σελίδα www.olaomonoia.com.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.