ΟΜΟΝΟΙΑ: Πιο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε το Πολυτεχνείο

Eλλάδα, Nοέμβρης του 1973.

Τα τανκ των φασιστών επιτίθενται στην ελληνική νεολαία που αγωνίζεται για ελευθερία και ανεξαρτησία ενάντια στη φασιστική δικτατορία και τον ιμπεριαλισμό. 47 χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο εμπνέει και τα οράματά του παραμένουν επίκαιρα. Η καλύτερη απόδοση τιμών στην εξέγερση και την πάλη του Πολυτεχνείου είναι η συνέχιση της πάλης για τα λαϊκά δικαιώματα, η ένταση της ταξικής πάλης, η αντίσταση στον ιμπεριαλισμό και στη δικτατορία των μονοπωλίων, η πάλη για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η πάλη για ρήξη και ανατροπή της δικτατορίας του κεφαλαίου. Άλλωστε από τη μαύρη επταετία στην Ελλάδα αναδείχθηκε εκ νέου και ο χαρακτήρας της αστικής εξουσίας, ως δικτατορίας του κεφαλαίου, που μπορεί να παίρνει διάφορες μορφές για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του, περιλαμβανομένης της στρατιωτικής δικτατορίας.

Τι άλλο παρά επίκαιρα είναι τα συνθήματα του Πολυτεχνείου «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία», «Έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ»; Κι όχι μόνο μουσειακά, επετειακά κι ακαδημαϊκά. Όχι μόνο ως ευχολόγια. Τα οράματα του Πολυτεχνείου έμειναν ανεκπλήρωτα, αλλά η πάλη για αυτά τα οράματα παραμένει επίκαιρη στο σημερινό κόσμο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων. Όπως επίκαιρη παραμένει και η αναγκαιότητα απόκρουσης του φασισμού, ότι χειρότερο έχει γεννήσει ο καπιταλισμός.

Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου αποτέλεσε την κορύφωση της αντιδικτατορικής πάλης του ελληνικού λαού κατά της χούντας των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου του 1967. Αποτίουμε φόρο τιμής σε όλους όσους αγωνίστηκαν κατά της φασιστικής δικτατορίας και σε όσους έχασαν τη ζωή τους, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν άγρια, καταδιώχθηκαν και εξορίστηκαν. Ιδιαίτερη αναφορά κάνουμε και σήμερα στο «δικό» μας ήρωα της αντίστασης στη Χούντα Γιώργο Τσικουρή, που έδωσε τη ζωή του στην πάλη κατά της δικτατορίας και τον οποίο πριν δυο μήνες τίμησε το σωματείο μας. Αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους αντιστάθηκαν σε μια ακόμη δικτατορία που υλοποίησε τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που κορυφώθηκαν με το δίδυμο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα στον τόπο μας του προδοτικού πραξικοπήματος της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β’ και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής.

Το Πολυτεχνείο λοιπόν δεν ήτανε γιορτή, αλλά εξέγερση και πάλη λαϊκή. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς από τους αρνητές του Πολυτεχνείου, η Χούντα έχυσε αίμα φοιτητών και εργατών κλιμακώνοντας στις 17 του Νοέμβρη την καταστολή της εξέγερσης. Κάθε 17η του Νοέμβρη από τότε, το Πολυτεχνείο τιμάται όχι απλά ως μια ακόμη «επέτειος», αλλά ως ακόμη μια αγωνιστική κινητοποίηση, ακόμη μια αντι-ιμπεριαλιστική και αντιφασιστική κινητοποίηση. Είναι για αυτόν ακριβώς το λόγο που οι κυβερνώντες στην Ελλάδα επιχείρησαν να απαγορεύσουν τις σημερινές κινητοποίησεις με πρόφαση την πανδημία, προχωρώντας μάλιστα και σε μια ευρύτερη περιστολή δικαιωμάτων βάζοντας στο τσουβάλι της απαγόρευσης τη συνάθροιση πέραν των 3 ατόμων ανά όλη την επικράτεια! Μια ξεκάθαρη επίθεση κατά της όποιας διεκδίκησης και κινητοποίησης του λαού και του εργατικού κινήματος που παραπέμπει στις κατασταλτικές κινήσεις της ίδιας της Χούντας. Έλαβαν όμως απάντηση από το ταξικό κίνημα ότι θα γίνει προσπάθεια η αντι-ιμπεριαλιστική κινητοποίηση προς την Πρεσβεία των ΗΠΑ να πραγματοποιηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με όλα τα μέτρα για την υγεία, όπως είχε γίνει και την Πρωτομαγιά. Στέλνοντας το μήνυμα ότι αφού η αντιλαϊκή επίθεση και οι ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις δεν αναστέλλονται, δεν μπορούν να αναβληθούν και οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες. Αγώνες απέναντι στο σύστημα και τις κυβερνήσεις που προφασίζονται την πανδημία και τη δημόσια υγεία για να ενεργοποιήσουν κατασταλτικούς μηχανισμούς ενάντια στο λαϊκό κίνημα, αλλά αφήνουν το ίδιο το σύστημα υγείας γυμνό και αθωράκιστο. Μια υγεία που έχουν εμπορευματικοποιήσει και θυσίασει στο βωμό του κέρδους αντί να υπηρετεί τον άνθρωπο.

Επιτροπή Μορφωτικής Δράσης Αθλητικού Λαϊκού Σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ