Προσωπικά χαίρομαι που η ομάδα μου τοποθετείτε πολιτικά, χαίρομαι γιατί το απαιτώ σαν οπαδός που σέβεται τον εαυτό του και σέβεται την λέξη ΟΜΟΝΟΙΑ. Το ποδόσφαιρο είναι το όπλο του λαού και εμείς το στρέψαμε απέναντι στους καπιταλιστές. Πιο κάτω, αυτούσια η ανακοίνωση του Σωματείου του λαού “ΟΜΟΝΟΙΑ 1948”:

 

Oμονοιάτισσες/Ομονοιάτες Ανυπότακτε Πράσινε Λαέ,

Επικοινωνούμε μαζί σας για όλα όσα μας βασανίζουν και είμαστε σίγουροι ότι βασανίζουν και εσάς αλλά και κάθε εργαζόμενο από την ημέρα έναρξης της πανδημίας.

Μέσα από την σημερινή μας ανακοίνωση θέλουμε να βροντοφωνάξουμε ότι:
Η επόμενη μέρα απαιτεί δημόσια δωρεάν υγεία για όλους και ισχυρό κοινωνικό κράτος

📍 Το πρώτο ζήτημα που τίθεται είναι γιατί τοποθετούμαστε πολιτικά. Εκ πρώτης όψεως εύλογο το ερώτημα θα πει κάποιος.
Για μας όμως η απάντηση είναι πολύ απλή αν και θα έπρεπε για όλους. Η πολιτική, όπως μας έχουν πει πολλές φορές και πολλοί συνήθως με ύφος πατερναλιστικό, είναι μέρος της ζωής μας και της καθημερινότητας μας. Μας ακολουθεί παντού, μας επηρεάζει σε όλα. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με την παρούσα κρίση με τον κορωνοιό.
Υπάρχουν και άλλοι λόγοι όμως. Για παράδειγμα η αδυναμία της εναλλακτικής φωνής να ακουστεί διότι δυστυχώς έχει αποτύχει. Και έχει αποτύχει διότι έχει συμβιβαστεί πλήρως και αποδεικνύεται περίτρανα αυτό όταν ακόμα και τώρα εν μέσω κρίσης του καπιταλισμού αποφεύγει να θέσει ζήτημα ανατροπής του βάρβαρου συστήματος που φανερά έχει αποτύχει.

 Επιπλέον και για να μην ξεχνιόμαστε. Είμαστε ένα σωματείο που γεννήθηκε ως αντίδραση στην ιδιωτικοποίηση της ομάδας μας, της επικράτησης αυτών των νεοφιλελεύθερων προσεγγίσεων που υποτίθεται καταδικάζουν κάποιοι στην θεωρία, αλλά εφάρμοσαν στην ομάδα μας. Κάτι ανάλογο δηλαδή που συμβαίνει με την δημόσια υγεία την οποία πρώτα άφησαν στο έλεος της για να έρθουν μετά τάχα δικαιωμένοι να την ιδιωτικοποιήσουν και μάλιστα ανενόχλητοι στο όνομα της πολύ γνωστής συνταγής του τάχα Δεν Υπάρχει Ενναλακτική. Κάτι τέτοια μας είπαν τότε και για την ομάδα μας. Ε λοιπόν εμείς δεν τα μασούμε αυτά.

Για αυτούς αλλά και πολλούς άλλους λόγους, λοιπόν, που δεν μας παίρνει να εξηγούμε στα πλαίσια μιας δημόσιας παρέμβασης και μόνο, οφείλουμε να τοποθετηθούμε πολιτικά. Άλλωστε, το no politica δεν ήταν ποτέ δικό μας σύνθημα και αρχή δράσης.

📍 Τι μας δείχνει αυτή η κρίση με την πανδημία του Covid19;

Αν και τα συμπεράσματα είναι εξόφθαλμα θα υπενθυμίσουμε μερικά.
Είδαμε ότι ο καπιταλισμός είναι βλαβερός για τον άνθρωπο, το περιβάλλον, τις κοινωνίες, την δημοκρατία. Ενδεικτικά εν μέσω πανδημίας το κυρίαρχο θέμα στην έρευνα για ένα νέο εμβόλιο είναι ο ανταγωνισμός πολυεθνικών αντί η επιστημονική συνεργασία και συνέργεια.

Είδαμε στα μάτια τα τεράστια κοινωνικά ελλείμματα που κτίστηκαν στις τελευταίες δεκαετίες νεοφιλελεύθερης επέλασης και εν τη απουσία αντίπαλου ιδεολογικού και πολιτικού δέους μετά την πτώση του σοσιαλισμού στην ανατολική Ευρώπη. Είδαμε με δέος τις εκατόμβες νεκρών που άφησε πίσω της η ανατροπή του συσχετισμού ισχύος σε διεθνές και εθνικό επίπεδο εις βάρος του κόσμου της εργασίας.

Είδαμε στα μάτια τα παιδιά ενός κατώτερου θεού: τους άστεγους, τους φτωχούς, τα παιδιά στα σχολεία χωρίς φαγητό και χωρίς σύνδεση με την τεχνολογία, τους ηλικιωμένους να αφήνονται στη μοίρα τους στα γηροκομεία, τους εργαζόμενους να δουλεύουν χωρίς ωράρια και χωρίς κοινωνική προστασία, τους μετανάστες να ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Είδαμε ότι η Ε.Ε απέτυχε παταγωδώς για μια ακόμη φορά. Δεν είναι λαϊκισμός ούτε ευρωσκεπτικισμός να το πεις και να απαιτήσεις μια διαφορετική κατάσταση, είναι καθήκον κάθε προοδευτικού ανθρώπου.
Είδαμε ότι η σημερινή κυβέρνηση της Κύπρου είναι μια κυβέρνηση του άρπα κόλλα, μια κυβέρνηση στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου και δέσμια του νεοφιλελευθερισμού και του αυταρχισμού της. Δεν είναι απλώς ότι δεν μπορεί, είναι κυρίως ότι δεν θέλει να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, τον εργαζόμενο και τον άνθρωπο.

Από την άλλη, είδαμε ότι η θεσμική κυπριακή αριστερά κινείται μεταξύ συναίνεσης και εκλογικών σκοπιμοτήτων. Δεν μπορεί πλέον να σκεφτεί έξω από το πλαίσιο του συστήματος και δέσμια πολλών συμφερόντων δεν προτείνει ούτε καν μέτρα που σε μια άλλη εποχή θα χαρακηρίζονταν απλώς ως σοσιαλδημοκρατικά.

📍 Είναι πεποίθηση μας ότι η κοινωνική, η κρατική και άλλες μορφές κοινοτικού χαρακτήρα ιδιοκτησίας πρέπει να επανέλθουν στο προσκήνιο ακόμη και εντός των πλαισίων του καπιταλισμού. Για μας αυτή η προσέγγιση είναι επιτακτική ανάγκη. Ο λαός δικαιούται εργασία με δικαιώματα, και δωρεάν πρόσβαση σε δημόσια αγαθά όπως η παιδεία, η υγεία, οι μεταφορές.


Απαιτούνται συγκεκριμένα μέτρα, όπως:
 Εξέταση εθνικοποιήσεων ή επανακρατικοποιήσεων πρώην δημόσιων οργανισμών (π.χ., λιμάνια).
 Πλήρης κατοχύρωση της δημόσιας υγείας για όλους. Ενίσχυση και στήριξη του ΓΕΣΥ. Επαναφορά των δημοσίων νοσηλευτηρίων υπό κρατική εποπτεία και διαχείριση. Επανεξέταση της υπόθεσης με την αυτονόμηση διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος ιδιωτικοποίησης.
 Επαναδραστηριοποίηση του κρατικού αερομεταφορέα. Ένα νησί αποκλεισμένο δεν μπορεί να αφήνεται στο έλεος των ιδιωτικών αεροπορικών εταιριών και να αναμένουμε τάχα το αόρατο χέρι της αγορά να ρυθμίσει τις τιμές προς όφελος των πολιτών.
 Σύσταση δημόσιας τράπεζας πέραν και έξω από τα νύχια του ιδιωτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Μια τέτοια τράπεζα θα μπορεί έστω και στο ανταγωνιστικό περιβάλλον μιας οικονομίας στην ΕΕ να δώσει ώθηση σε άλλου είδους οικονομικές δραστηριότητες και να στηρίξει οικονομικά τις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού (προγράμματα στέγασης, χαμηλότοκα δάνεια για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αυτοεργοδοτούμενοιυς, κτλ.). Ταυτόχρονα θα συγκρατεί μέχρι ενός σημείου την ασύδοτη κερδοσκοπία των εμπορικών τραπεζών.
 Επένδυση στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της οικονομίας μας. Αυτούς που αφήσαν σκόπιμα να διαλυθούν.
 Σταδιακή επανασύσταση του συνεργατισμού σε διάφορα πεδία και όχι μόνο στο χρηματοπιστωτικό.

Τα παραπάνω δεν είναι ολοκληρωμένος κατάλογος ούτε θα μπορούσε να είναι. Είναι όμως μια πυξίδα. Που για μας είναι οδηγός δράσης και όχι συνθήματα στα κοινωνικά δίκτυα και μελάνι ανακοινώσεων μόνο. Όχι μόνο λόγια και κατακραυγή ενάντια σε μια ανάλγητη κυβέρνηση. Πίεση, κινητοποιήσεις και δράσεις.

🚩 Η επόμενη μέρα απαιτεί δημόσια δωρεάν υγεία για όλους και ισχυρό κοινωνικό κράτος. Για όλους.
🚩 Η επόμενη μέρα απαιτεί να μην μπουν σε καραντίνα τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα.

Αθλητικό Λαϊκό Σωματείο ΟΜΟΝΟΙΑ 1948


Υ.Γ – Μέσα στις επόμενες μέρες και με την βοήθεια της τεχνολογίας θα ανοίξουμε τον διάλογο με τον κόσμο της ομάδας μας και όποιο άλλο θελήσει για όλα όσα αναφέραμε πιο πάνω.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.