Biancoverde: Ναι ρε, είμαστε ρομαντικοί!

Πιάνω συχνά τον εαυτό μου ν’ αναπολεί από πού ξεκινήσαμε. Η συνέλευση στον Κεντρικό το Μάη του 2018, η ιδρυτική συνέλευση στην ΠΑΣΥΔΥ δύο μήνες μετά, η πρώτη προπόνηση στο ΘΟΙ, το πρώτο παιχνίδι στο αγροτικό τον Νοέμβρη στο Παλιομέτοχο, οι εκδρομές στην Κακοπετριά, η κατάκτηση της Πανσόλειου στο Μακάρειο, ο αγώνα με τους Τρούλλους, η νίκη απέναντι στον Σπάρτακο στο Τσίρειο που μας χάρισε την άνοδο μας στην ΣΤΟΚ.

Τα παιχνίδια της Επίλεκτης, το «μουδιασμένο» ξεκίνημα που μας πόρωσε ακόμη περισσότερο στη συνέχεια, η επική εκδρομή στις Βρυσούλλες, η φοβερή ανατροπή στην Αγλαντζιά απέναντι στον Άτλα, η νίκη στο ντέρμπι κορυφής με την Πέγεια, η βροχή στην Πύλα μια εβδομάδα μετά, η διακοπή λόγω της πανδημίας και η αβεβαιότητα για τη συνέχεια, η ανακούφιση μετά την επικύρωση της ανόδου μας.

Το ξεκίνημα στη Γ’ Κατηγορία, οι αγώνες κεκλεισμένων των θυρώ, η πρώτη διακοπή λόγω lockdown, η ήττα από τον Ηρακλή Γερολάκκου στην επανέναρξη, η τρομερή ανατροπή απέναντι στην Ελπίδα, το σπουδαίο διπλό μέσα στον Χαλκάνωρα, η ήττα από τον τελευταίο Κορμακίτη, το διπλό στην Κυπερούντα, η δεύτερη διακοπή λόγω lockdown, οι τρεις συνεχόμενες απώλειες στη δεύτερη επανέναρξη, η μάγκικη νίκη μέσα στα Λύμπια που έδωσε το έναυσμα για αντεπίθεση, το αγχωτικό πρόγραμμα Κυριακή – Τετάρτη – Κυριακή, ο πιο ξέφρενος Μάης που ζήσαμε ποτέ, η παράνοια του Πράσινου Λαού, το camping στο προπονητικό κέντρο, η στροφή στην παράδοση με την «Μηλιά», οι ατέλειωτες νύχτες στον Κεντρικό που έζησε ένδοξες στιγμές στις τελευταίες του μέρες, το παραλήρημα στο Μακάρειο με το γκολ του Στουππή, η παράνοια όταν μάθαμε ότι είχε απώλεια η Ολυμπιάς και πήραμε το πρωτάθλημα, η φιέστα στις 29 Μαΐου 2021, οι πορείες με τ’ αυτοκίνητα στη Λευκωσία, η Άλωση της Πλατείας Ελευθερίας που θα έπρεπε να ονομαστεί Πλατεία ΟΜΟΝΟΙΑΣ μετά την ιστορική νύχτα.

Όλα αυτά κι άλλα τόσα περνούν σαν ταινία στο μυαλό μου. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2018 δώσαμε το πρώτο μας φιλικό παιχνίδι απέναντι στον Ορφέα και τον κερδίσαμε με 1-0. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2021 κερδίσαμε με το ίδιο σκορ την Καρμιώτισσα στο Παφιακό για τη 2^η αγωνιστική της Β’ Κατηγορίας. Αν τη μέρα του αγώνα απέναντι στον Ορφέα μας έλεγε κάποιο τι θα γινόταν σε 3 χρόνια ακριβώς θα του κλείναμε σουίτα σε ψυχιατρείο (στο εξωτερικό, διότι στην Κύπρο δε βρίσκεις ούτε καρέκλα).

Έχετε συνειδητοποιήσει τι πετύχαμε; Από τη μεγαλύτερη ομάδα στην Κύπρο βρεθήκαμε μέσα σε μια στιγμή στο αγροτικό. Αρνηθήκαμε τα χρήματα και τι επιτυχίες και παραμείναμε σταθεροί στις απόψεις μας και στην ιδεολογία μας. Ξεκινήσαμε από την τελευταία κατηγορία του κόσμου και βρεθήκαμε στη Β’ Κατηγορία, μια ανάσα, ένα βήμα πριν από τα μεγάλα σαλόνια. Την περασμένη Κυριακή έδειξε για πρώτη φορά αγώνα δικό μας η Cablenet. Μεγαλεία που ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν τα φανταζόμασταν.

Είναι πολλοί που κοιμούνται και ξυπνούν και η μόνη τους έγνοια είναι να χτυπήσουν την ΟΜΟΝΟΙΑ του Λαού. Πολλοί προσπάθησαν να σταθούν εμπόδιο στο διάβα μας, όμως τους παρέσυρε το πράσινο ποτάμι και τους καταπόντισε. Δεν μας άφηναν να μπούμε σε ομοσπονδία, δε μας έδιναν γήπεδο να κάνουμε προπόνηση, μας πήραν το «1948» από το όνομα μας, προσπάθησαν να μας φιμώσουν και να μας συκοφαντήσουν με λασπολογίες, δε μας άφηναν να πάρουμε παίκτες, μας χρέωσαν τη μισή εγκληματικότητα της Κύπρου. Ξέπλυμα, ναρκωτικά, στημένα παιχνίδια, υπόκοσμο. Μας είπαν φραξιονιστές, ακροδεξιούς, αλήτες. Μας είπαν είμαστε 50 – 100 που στην πρώτη στραβή θα διαλυθούμε. Μας είπαν φτωχούς, λες και το να είσαι φτωχός είναι έγκλημα. Μας είπαν ρομαντικούς, ονειροπόλους και ιδεολόγους και μας το είπαν για κακό. Θα ξέχασαν, ή, μάλλον, δε θα γνωρίζουν τα λόγια του Τσε Γκεβάρα: “Κι αν μας πουν ότι είμαστε σχεδόν ρομαντικοί, ότι είμαστε αδιόρθωτοι ιδεαλιστές, ότι σκεφτόμαστε το αδύνατο, εμείς πρέπει χίλιες φορές να απαντήσουμε.. “Ναι, είμαστε!”.

Σήμερα το βράδυ θα γράψουμε ξανά ιστορία. Σήμερα το βράδυ θα αγωνιστούμε για πρώτη φορά στην ιστορία μας στο Κύπελλο. Γι’ αυτό θα γράψουμε ιστορία; Όχι! Στο παιχνίδι ισχύει η κάρτα οπαδού. «Ε, και;» θα έλεγαν άλλοι. «Τι με νοιάζει από την κάρτα, παίζει η ομάδα μου στο Κύπελλο θα πάω να τη δω». Όμως, στο παλιό καλό κρασί, αν θέλεις να γευθείς τη γλύκα του δε βάζεις νερό. Δε μπαίνουν στο ζύγι οι ιδέες, δεν εξαγοράζονται. Δεν υπάρχει «εγώ δεν είμαι υπέρ της κάρτας, αλλά…». Αυτά είναι γι’ άλλους, όχι για εμάς. Γι’ αυτό θα γράψουμε ιστορία!

Στις 18:00 μαζευόμαστε στην Κρατική Έκθεση και ακολουθούμε τις οδηγίες της Θύρας 9. Πάμε να δείξουμε ξανά πως δεν είναι μόνο η μπάλα. Πως η μπάλα είναι μόνο η αφορμή. Μπροστά στα διλήμματα της ιστορίας καλούμαστε να σταθούμε στο ύψος μας και να φανούμε αντάξιοι του ονόματος και των προγόνων μας. Καλούμαστε, για άλλη μια φορά, να υπερασπιστούμε τα πιστεύω και την ιδεολογία μας. Και θα το κάνουμε, όπως το κάναμε πάντα. Για να έχουμε το μέτωπο μας καθαρό και να μπορούμε να κοιταζόμαστε με περηφάνια στα μάτια, για να μη σκύβουμε το κεφάλι όταν θα μιλάμε στα παιδιά μας.

Είναι χρέος μας να συμμετέχουμε στη σημερινή πορεία. Για όσα ζήσαμε τα τελευταία τρία χρόνια και για να μπορέσουμε να ζήσουμε ακόμα περισσότερα στα χρόνια που έρχονται. Ας στερηθούμε την ομάδα μας τώρα, για να μπορούμε να τη βλέπουμε ελεύθερα στο μέλλον.

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ – ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΟΠΑΔΟΥ

ΥΓ. Ούτε υστερόγραφο δε σας αξίζει ρε πουλημένοι, αλλά ανάθθεμαντα. Ό, τι έμεινε να θυμίζει αποελ είναι η Ομόνοια Ποδόσφαιρο ΛΤΔ. Θα μας κρίνει όλους η ιστορία, αλλά να θυμάστε πως είναι σπάγκος κριτής, δεν κάνει εκπτώσεις…