Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κάθε 15 του Ιούλη, η ώρα 8:20 το πρωί ξυπνώ από τον ήχο των σειρήνων. Εκείνος ο υπόκωφος αναθεματισμένος ήχος που διαταράσσει την ανέμελη ησυχία του καλοκαιριού. Που για εκείνο το ένα λεπτό που ακούγεται νομίζεις ότι θα πεθάνεις, εκείνος ο ήχος που ξυπνά τραγικές μνήμες στους μεγαλύτερους και κάνει τους μικρότερους να ξυπνούν αλαφιασμένοι και να αναρωτιούνται τι έγινε.
Πέρσι ο ήχος τους ήταν λιγότερο δυνατός από τα προηγούμενα χρόνια και διήρκησε πολύ λιγότερο. Ίσα με 30 δευτερόλεπτα μες το νερό. Φέτος για πρώτη φορά δεν ξύπνησα από τις σειρήνες. Φέτος δεν ήχησαν οι σειρήνες για την επέτειο του Πραξικοπήματος.
Πήγα στο καθιστικό και ρώτησα τον πατέρα μου «άκουσες σειρήνες σήμερα;», «Όι εν άκουσα τίποτε, εξύπνησα να τες ακούσω τζαι εν επαίξαν. Εξηάσαν τζαι τούτοι αλόπως…». Πήρα τηλέφωνο τη μάνα μου στη δουλειά και μου είπε πως ούτε εκεί άκουσαν. Τηλεφώνησα στα γραφεία του Κοινοτικού Συμβουλίου να ρωτήσω γιατί δεν ακούστηκαν οι σειρήνες και δεν απαντούσε κανείς. Ύστερα έμαθα πως και σε άλλες περιοχές δεν ακούστηκαν οι σειρήνες ή ακούστηκαν για πολύ λίγο. Λευκωσία, Στρόβολος, Λακατάμια και αλλού. Βλέπετε δε συμφέρει στους κυβερνώντες να χτυπούν οι σειρήνες διότι θυμίζουν στον κόσμο τα γεγονότα.
Όσο και να προσπαθήσετε δε μπορείτε να μας κάνετε να ξεχάσουμε. Δε ξεχνάμε την προδοσία, δε ξεχνάμε το πραξικόπημα. Μας το θυμίζετε εσείς καθημερινά με την παρουσία σας, μας το θυμίζουν τα πρωτοπαλίκαρα της εοκα β’ που ενώ οι Τούρκοι προέλαυναν αυτοί έψηναν σούβλες στο Τρόοδος, οι εντολές που έδιναν οι χουντικοί αξιωματικοί στους στρατιώτες της πρώτης γραμμής να μην πυροβολήσουν τα τουρκικά στρατεύματα διότι «πρόκειται για άσκηση», οι αξιωματικοί που εγκατέλειπαν την πρώτη γραμμή για να σώσουν το τομάρι τους και άφηναν τους στρατιώτες στο έλεος.
Μας το θυμίζουν η Αλόα, ο Σανταλάρης και η Μαράθα, τα τουρκοκυπριακά χωριά που αποδεκάτισαν οι «πατριώτες» πραξικοπηματίες για να μην υπάρχουν μάρτυρες που τους είδαν να κλέβουν τα πρόβατα των χωριανών για να γιορτάσουν τον Δεκαπενταύγουστο, που βίαζαν και εκτελούσαν γυναίκες και παιδιά και στη συνέχεια έκαιγαν τα πτώματα τους, ενώ ταυτόχρονα είχε ξεκινήσει η δεύτερη φάση της εισβολής, οι εοκαβητατζήδες που γύριζαν τα χωριά με τα τζιπ και στο ένα χέρι κρατούσαν το τιμόνι και στο άλλο το όπλο και έψαχναν Αριστερούς.
Μας το θυμίζει η κρυφή συμφωνία μεταξύ της Χούντας των Αθηνών, της τουρκικής κυβέρνησης και της CIA να αφήσουν τα τουρκικά στρατεύματα να προελαύνουν για να ευθυγραμμιστεί ο τουρκοκυπριακός θύλακας από την Κερύνεια μέχρι τη Μια Μηλιά, μας τον θυμίζουν οι 91 νεκροί και αγνοούμενοι του 361 ΤΠ στον Πενταδάκτυλο, το τάγμα που έστελναν δυσμενή μετάθεση τους Αριστερούς και τους Μακαριακούς και κατά τη διάρκεια της δεύτερης εισβολής τους άφησαν να πεθάνουν και να πιαστούν αιχμάλωτοι και στο τέλος τους έβγαλαν και προδότες και λιποτάκτες.
Μας το θυμίζει ο κλάδος ελαίας του Μακαρίου που ξέπλυνε τους πραξικοπηματίες και τους άφησε να αλωνίζουν και να παίρνουν υψηλόβαθμα πόστα στην αστυνομία, στον στρατό και στην κυβέρνηση, η κόρη του Σύρου του υπαρχηγού της εοκα β που σήμερα είναι βουλευτής του δησυ, ο γιος του Σαμψών του προέδρου του πραξικοπήματος, πρώην βουλευτής και πρώην αντιπρόεδρος του δησυ, ο δικηγόρος τους που σήμερα είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τα αγάλματα και οι λεωφόροι του Πελλόγιωρκου και τα στεφάνια που καταθέτουν στο μνημόσυνο του τα στελέχη της κυβέρνησης, το βιβλίο που εξαφάνισε το Υπουργείο Άμυνας με συνοπτικές διαδικασίες επειδή γράφει όλη την αλήθεια για το πραξικόπημα.
Μας το θυμίζουν το 37% των κατεχόμενων εδαφών μας, οι 20 000 νεκροί, οι 1 619 αγνοούμενοι, οι 200 000 πρόσφυγες. Μας το θυμίζει η σημαία του ψευδοκράτους στον Πενταδάκτυλο, τα συρματοπλέγματα στην πράσινη γραμμή, οι μανάδες που περιμένουν τα παιδιά τους να γυρίσουν απ’ τον πόλεμο, η ηρωική, εμβληματική μορφή του Παπαλάζαρου που δεν ντραπήκατε και με περίσσιο θράσος του κάνατε την κηδεία δημοσία δαπάνη.
Μην χτυπάτε τις σειρήνες, ξηλώστε τις, σπάστε τις, διαλύστε τις, βάλτε τις όπου θέλετε, εμείς δεν ξεχνάμε τι έγινε το καλοκαίρι του 1974. Δε ξεχνάμε την προδοσία που παίχτηκε εις βάρος της Κύπρου, δεν ξεχνάμε τους φασίστες και τα τανκς και, για κακή σας τύχη, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ.
Είναι χρέος μας να μεταδώσουμε την αλήθεια στα παιδιά μας, είναι χρέος μας να αντισταθούμε σε αυτή την παραχάραξη της ιστορίας που επιχειρεί η κυβέρνηση. Δε θα τους αφήσουμε να γράψουν την ιστορία όπως θέλουν αυτοί, πρέπει σταθούμε εμπόδιο στα σχέδια τους να αναδείξουμε την αλήθεια, την κανονική αλήθεια όχι αυτήν που έντεχνα προσπαθούν να περάσουν στον κόσμο.
ΥΓ. Προς τους γνωστούς – άγνωστους. Συνεχίστε να ασχολείστε με το όνομα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ του Λαού, με το σήμα της και τα χρώματα της και να κινείτε γη και ουρανό για να την χτυπήσετε. Σε λίγα χρόνια θα γράφουν τα βιβλία της ιστορίας ότι δεν έγινε ποτέ το πραξικόπημα και ότι ήταν ένα μεμωνομένο περιστατικό και ότι δεν πρέπει να χαλάμε την εθνική ενότητα. Συνεχίστε…
ΥΓ2. Ντοκιμαντέρ «361 Τάγμα Πεζικού – Το αποτύπωμα της προδοσίας». Ένα ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε το 2014 από τη Χαραυγή και υπάρχει και στο Youtube ανεβασμένο. Παρόλα αυτά η πρώτη του δημόσια προβολή έγινε στον Κεντρικό Σύνδεσμο της Θύρας 9 σε κοινή εκδήλωση με την ΟΜΟΝΟΙΑ το Νοέμβριο του 2019, πέντε χρόνια μετά τη χρονολογία που γυρίστηκε. Κανείς άλλος δεν έχει τα κότσια να προβάλει την ωμή αλήθεια και είναι τεράστια ντροπή.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.