Αγαπημένη μου φωτογραφία η συγκεκριμένη πού τις φετινές. Σχιλιάες κόσμος πάνω σε μια κερκίδα, που εγέμωσε που κόσμο ούλλων των ηλικιών τζαι να μεν φορεί μια καρφίτσα ακόμα.
Σε μια βροχερή, μουντή Κυριακή, που για εμάς ήταν γιορτή, μες τα στενά του Δαλιού, σε μια παράσταση που τζεινο το γήπεδο εν εξαναείδε, αφού τούτος ο κόσμος εν μοναδικός.
Βρεφούθκια μες τις αμαξούες τζαι τους γονείς τους, να παίρνουν όμορφα και οικογενειακά την Κυριακή τους. Μωρά να βουρούν πίσω που την κερκίδα τζαι να παίζουν μάππα στο ημίχρονο ή να εν ball boys/girls τζαι να φερνουμε διακριτικά για να μεν μείνει ένα μωρό που να μεν φορεί. Να το βάλλει ο μιτσής τζαι να λαλεί: εν μωβ αλλά φορούμε πράσινα που κάτω, είμαστε η Ομόνοια! Τζαι τζιαμε καταλάβεις ότι όσα κάμνουμε τα τελευταία 5 χρόνια, οι αγώνες τόσων χρόνων, οι θυσίες, τα νεύρα τζαι οι καφκάες που πιο πριν, έχουν αξία τελικά, εκερδίσαμε ρε. Είμαστε η Ομόνοια, η Ομόνοια του λαού, η συνέχεια της ιδέας του ΑΣΟΛ τζαι η Ομόνοια που θα αφήκουμε στις επόμενες γενιές για να εν περήφανοι. Να εν περήφανο τζεινο το μωρό που είπε: φορούμε πράσινα, είμαστε η Ομόνοια!
Κόσμος που ήμασταν μαζί σε κάτι παιχνίθκια του αγροτικού, σε τζεινα που εν είχαν ιδιαίτερη αγωνιστική αξία, που ήμασταν εμείς τζαι εμείς γιατί εν εβολευκε τίποτε για να πάμε,πας την Κακοπετριά, μες σε κακοκαιρίες. Αδέρφκια, φίλοι, άγνωστοι, περαστικοί. Κόσμος που μας αγάπησε πιο μετά, όσο επερνούσαν τα χρόνια τζαι πλέον είναι μέλη, οπαδοί τζαι ζουν τζαι αναπνέουν για τούτην την ομάδα. Φιλάθλοι τζαι οπαδοί που επαρακολουθούσαν την ομάδα μας τζαι είπαν, ναι ρε τούτους γουστάρω τους γιατί παν κόντρα στους τζαιρούς, παν κόντρα σε ούλλα τζαι ήρταν να μας στηρίξουν στο γήπεδο. Μικροί, μεγάλοι, έφηβοι, οικογενειάρχες, οργανωμένοι. Επιχειρηματίες δίπλα που εργάτες. Ούλλοι το ίδιο. Ούλλοι ίσοι. Άνθρωποι που μπορεί να μεν έχουμε τίποτε κοινό, τζιαμέ έχουμε ένα. Το κοινό μπορεί να έχει ένα μωρό 12 χρόνων με έναν μεγαλύτερο άνθρωπο 70+; Τούτην την ομάδα.
Τούτη η φωτογραφία αποτυπώνει κάποια πράγματα που τις Κυριακές μας. Μάππα, οριακά μέσα ή έξω, πας την λεπτομέρεια τα πάντα. Χιλιάδες οι οπαδοί, προσηλωμένοι τζαι να σκέφτονται για μια στιγμή τα ίδια πράματα. Ήταν έξω; Θα νικήσουμε; Θα φκουμε κατηγορία;
Είτε φκούμε κατηγορία, είτε όχι, είμαστε νικητές. Είμαστε νικητές γιατί εμεγαλώσαμε, γιατί φοάστε μας γιατί χαλούμε σας την γιορτή σας. Γιατί υπάρχουμε.
Σημαντικότατο το επόμενο παιχνίδι, ούλλοι γήπεδο, ψυσχιή, να γίνει καζάνι. Καμία υποτίμηση προς την ΜΕΑΠ, επικίνδυνο παιχνίδι που εν πρέπει να υποτιμηθεί ούτε από τον κόσμο τζαι κυρίως ούτε από τους ποδοσφαιριστές μας.
Ψυσχιή τζαι πάθος. Τα υπόλοιπα ξέρετε τα εσείς τζαι οι υπεύθυνοι.
Που λαλεί τζαι ένας δικός, εν όμορφη η ζωή ρε.
Τζαι ομορφότερες οι Κυριακές μας.
Ραντεβού, Σάββατο στις 14:00 στα στενά του Δαλιού
Διόρθωση: Ρε, το ματς εν στις 16:00 που ξεκινά. Το party ξεκινά στις 14:00. Στο γήπεδο του Χαλκάνορα Ιδαλίου, το Δημήτρης Χάματσος. Την 1η του Απρίλη του 2023. Κουτσιά καθαρισμένα γιατί είμαστε άξιοι να πάμε σε λάθος γήπεδο τζαι λάθος ώρα!
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.