Συνέντευξη στην instagramική σελίδα @podosfairakiasgr παραχώρησε ο Γραμματέας Μελών του Σωματείου μας Αλέκος Αλέκου. Στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη γίνεται λόγος για τις συνθήκες που οδήγησαν στην ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ του Λαού, την μέχρι τώρα πορεία της ομάδας, την τωρινή κατάσταση με την πανδημία και για άλλα πολλά.
Διαβάστε τι αναφέρεται στη συνέντευξη:
Η ΟΜΟΝΟΙΑ 1948 είναι ένα ποδοσφαιρικό σωματείο που ιδρύθηκε το 2018 από τους οπαδούς (Θύρα 9) της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Λευκωσίας. Ο λόγος που προχώρησαν σε αυτή την απόφαση οι οργανωμένοι οπαδοί του «Τριφυλλιού» (να αποχωρήσουν δηλαδή από την ΟΜΟΝΟΙΑ και να ιδρύσουν το δικό τους Σωματείο) είναι ότι διαφωνούσαν με το γεγονός ότι η ομάδα που αγαπούσαν και στήριζαν δεν ανήκε πια στο Λαό της αλλά αγοράστηκε από τον κύριο Παπασταύρου και μετατράπηκε σε εταιρεία. Αυτή τη στιγμή η νεοσύστατη ομάδα αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία έπειτα από δύο συνεχόμενες ανόδους στα δύο πρώτα χρόνια ζωής της. Μάλιστα και φέτος πηγαίνει εξαιρετικά, αφού βρίσκεται στην πρώτη θέση και είναι το μεγάλο φαβορί για κατάκτηση του πρωταθλήματος και της ανόδου στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας ώθησαν να αποχωρήσετε από την ΟΜΟΝΟΙΑ και να ιδρύσετε το δικό σας σωματείο;
Η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν η τελευταία από τις μεγάλος ομάδες που παράμενε σωματείο και δεν ήταν ποδοσφαιρική εταιρεία. Στην Κύπρο είναι διαφορετικό το σύστημα, οι ομάδες δεν είναι αναγκασμένες να έχουν ποδοσφαιρικές εταιρείες για να παίζουν στην Α’ Κατηγορία. Το γεγονός ότι παραμέναμε σωματείο και ουσιαστικά ιδιοκτήτης της ομάδας ήταν ο Λαός της ήταν για μας περηφάνια και καμάρι. Όλα αυτά άλλαξαν όταν μετά τις διοικητικές κακοδιαχειρίσεις 20 χρόνων, στην τελευταία εκλογική συνέλευση αποφασίστηκε με πολύ συνοπτικές διαδικασίες η πώληση της ομάδας στον Παπασταύρου (που να σημειώσουμε δεν είναι καν οπαδός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ) και η ίδρυση ποδοσφαιρικής εταιρείας. Όλα αυτά για τα οποία κοροϊδεύαμε τους αντιπάλους μας, ήρθαν και μας τα επέβαλαν σε μια κατευθυνόμενη εκλογική συνέλευση, ωθώντας ουσιαστικά όσους από εμάς διαφωνούσαν έντονα στην αποχώρηση από την ομάδα.
Τι εκπροσωπεί το σωματείο; Ποιες οι αξίες και τα πιστεύω του;
Ιδρύσαμε το Αθλητικό Λαϊκό Σωματείο ΟΜΟΝΟΙΑ 1948 για να συνεχίσουμε το δρόμο που μάθαμε, του λαϊκού αθλητισμού και της λαϊκής συμμετοχής. Ο ίδιος ο ύμνος της ομάδας που μεγαλώσαμε αναφέρει «…και του Λαού ομάδα». Δεν αναφέρει πουθενά ούτε για λεφτά, ούτε για ιδιοκτήτες από την Αμερική. Πολλοί φίλοι λανθασμένα πιστεύουν ότι εταιρεία και επαγγελματισμός είναι συνώνυμα. Πιστεύουν ότι οι κακοδιαχειρίσεις θα τελειώσουν με ένα μαγικό ραβδί και με την ίδρυση εταιρείας. Έχουν παραδοθεί και παραδώσει την ομάδα στα χέρα ενός και μόνο ατόμου με αντάλλαγμα τίτλους, πρωταθλήματα και Ευρώπη. Για να καταλάβετε, ακόμη και το αποελ, η παραδοσιακή ομάδα της δεξιάς και του κεφαλαίου στην Κύπρο δεν ανήκει σε ένα μόνο άτομο η εταιρεία του αλλά είναι πολυμετοχική. Και εμείς, η ομάδα του Λαού που λέγαμε, πήγαμε και τη δώσαμε δώρο στα χέρια ενός και μόνο ατόμου, ενός και μόνο επενδυτή…
Για εμάς ήταν πάντα ξεκάθαρο. Μπορούσαμε να οδηγήσουμε την ομάδα σε καλύτερα μονοπάτια και καλύτερες μέρες όχι κατ’ ανάγκη με την ίδρυση εταιρείας αλλά με μια σωστή δομή σωματείου όπου στα διάφορα πόστα θα συμμετείχαν άνθρωποι επαγγελματίες, νέοι άνθρωποι, σπουδασμένοι για το αντικείμενο και όχι ο καθένας που κομματικά και οικογενειακά αποφασίζεται από το λόμπι που κατάστρεψε την ΟΜΟΝΟΙΑ με τους λανθασμένους διαχρονικά χειρισμούς. Αυτό κάνουμε πράξη στο νέο μας σωματείο που ιδρύσαμε συνεχίζοντας το δρόμο της λαϊκής συμμετοχής, του αντιρατσιμού και του αντιφασισμού. Δίνουμε το δικαίωμα στον καθένα που ασπάζεται τις πανανθρώπινες αξίες που πρεσβεύουμε να εγγραφεί με συνοπτικές διαδικασίες λίγων λεπτών στο νέο μας σωματείο και να παίρνει μέρος στις γενικές μας συνελεύσεις και μαζί να συναποφασίζουμε το μέλλον της ομάδας μας. Να αναφέρω ότι για να γινόταν κάποιος μέλος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ προηγουμένως ήταν μια διαδικασία που σου έπαιρνε χρόνια για να εγκριθείς. Οι αιτήσεις πάντα κάπου χάνονταν στην πορεία και άλλες απορρίπτονταν, όταν ο ΟΜΟΝΟΙΑτης που προσπαθούσε να εγγραφεί είχε «αιρετικές» απόψεις και διαφορετικές από την κομματοκρατούμενη γενική συνέλευση.
Πώς λειτουργεί διοικητικά (και όχι μόνο) το σωματείο;
Το νέο σωματείο αποτελείται από μια διοίκηση ισότιμων 12 ατόμων και έχουμε εκτελεστικό γενικό γραμματέα και όχι πρόεδρο. Η διοίκηση εκλέγεται κάθε 2 χρόνια και για να μπορεί κάποιος να ψηφίσει ή να ψηφιστεί πρέπει να είναι τακτοποιημένο μέλος στο σωματείο μας για 2 συνεχόμενα χρόνια.
Ποιο είναι το σχόλιο σας για φίλους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που σας αποκαλούν προδότες;
Σε όλους αυτούς που μας αποκαλούν προδότες εμείς απαντάμε πως όλους θα μας κρίνει η ιστορία. Τα άτομα τα οποία αποκαλούν προδότες ακολουθούσαν όχι μόνο την ποδοσφαιρική ομάδα αλλά και τα υπόλοιπα κλειστά τμήματα του σωματείου εδώ και χρόνια στηρίζοντας έμπρακτα και οικονομικά αλλά κυρίως με την οπαδική τους στήριξη την ομάδα στα χρόνια που όλοι αυτοί γέμιζαν τους καναπέδες τους. Για αυτούς αν είναι προδοσία να θέλει κάποιος το σωματείο του να παραμένει στον κόσμο και όχι στον οποιοδήποτε έχει λεφτά να το αγοράσει, τότε περήφανα τους λέμε είμαστε προδότες αυτών των νέων ημερών που ξημέρωσαν για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Έχουν επιστρέψει πολλοί ευκαιριακοί οπαδοί τώρα με τις τελευταίες επιτυχίες στην Ευρώπη. Περηφανεύονται πολλοί ότι άντεξαν τα πέτρινα χρόνια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όταν ουσιαστικά η πλειοψηφία τους δεν έκανε τον κόπο καν να έρθει στο γήπεδο. Και όπως ξαφνικά επέστρεψαν πάλι ξαφνικά θα φύγουν με τις πρώτες αποτυχίες. Ήδη καθώς κάνουμε αυτή τη συνέντευξη η πλειοψηφία από αυτό τον κόσμο φωνάζει και βρίζει παίχτες και προπονητές για την πορεία στο πρωτάθλημα ενώ πριν ένα μήνα ήταν έτοιμοι να τους στήσουν αγάλματα για τη είσοδο στους ομίλους. Παραδόξως κανένας δεν αναφέρεται στο γεγονός ότι ο πρόεδρος, ο ιδιοκτήτες, ο κ. Παπασταύρου πήρε τα λεφτά της Ευρώπης αλλά η ομάδα έμεινε χωρίς ενίσχυση, χωρίς παίκτες και χωρίς δυνάμεις. Είναι δύσκολοι καιροί βλέπετε για επενδύσεις και επενδυτές. Ακόμη πιο δύσκολοι για σωστούς οπαδούς.
Αγωνιστικά ξεκινήσατε υπέροχα, καταφέρνοντας μέσα σε 2 χρόνια να ανεβείτε μέχρι τη Γ’ Κατηγορία και να βρίσκεστε στην πρώτη θέση. Όταν ιδρύατε το Σωματείο περιμένατε τέτοια επιτυχία; Ποιοι είναι οι επόμενοι σας στόχοι;
Όταν η ομάδα ιδρύθηκε έψαχνε τοπική ομοσπονδία αγροτικού να μας δεχτεί. Καμία ομοσπονδία λόγω πολιτικών πιέσεων δε μας δεχόταν. Η μόνη ομοσπονδία που μας έκανε δεκτούς ήταν μια ομοσπονδία των ομάδων του αγροτικού πάνω στα βουνά του Τροόδους, η Πανσόλειος Ομοσπονδία. Έτσι από εκεί ξεκινήσαμε το μαγικό μας ταξίδι. Κάθε Σαββατοκύριακο φεύγαμε 500 άτομα μαζί με την ομάδα και πηγαίναμε πάνω στα βουνά να παίξουμε αγώνα και να στηρίξουμε τη νέα μας ομάδα. Με τη σωστή δουλειά αλλά και με τη στήριξη του κόσμου μας ανεβήκαμε από το αγροτικό στην 4η Κατηγορία και ακολούθως συνεχίσαμε στην ανοδική μας πορεία για να φτάσουμε φέτος να είμαστε πρώτοι στον πίνακα της 3ης Κατηγορίας και να περιμένουμε με αγωνία τις εξελίξεις για να πούμε και επίσημα ότι ανεβαίνουμε στη 2η Κατηγορία. Μάλιστα, όταν αγωνιζόμασταν στο αγροτικό και παίζαμε τα παιγνίδια μπαράζ της ανόδου αλλά και στο παιγνίδι που έκρινε το πρωτάθλημα τους αγώνες αυτούς παρακολούθησαν πέραν των 2 000 ατόμων. Όταν ιδρύσαμε αυτό το σωματείο δε βάλαμε κάποιο ταβάνι ούτε κάποιο όριο. Σκοπός μας είναι η ομάδα να πρωταγωνιστεί και για τη όχι να τη δούμε και στα σαλόνια της 2ης και της 1ης Κατηγορίας.
Η αγωνιστική δράση έχει πλέον σταματήσει λόγω κορωνοϊού. Ποια η άποψη σας για το συγκεκριμένο θέμα;
Τώρα τα πράγματα με την πανδημία είναι πολύ δύσκολα. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δέχεται μεγάλο πλήγμα, όλες οι ομάδες δεινοπαθούν οικονομικά και οι υπεύθυνοι της ΚΟΠ δε δείχνουν και ιδιαίτερη ευαισθησία στο ζήτημα. Εμείς σαν ομάδα που στηρίζεται αποκλειστικά στον κόσμο της για έσοδα δεχόμαστε απίστευτη πίεση σε αυτή την περίοδο, όπως βέβαια και όλη η μικρομεσαία τάξη στην κοινωνία. Η βοήθεια του κόσμου όμως είναι συγκλονιστική, προσπαθεί μαζί μας με κάθε τρόπο να κρατήσει αυτό το δημιούργημα μας, αυτό το ποδοσφαιρικό, κοινωνικό πείραμα που δεν ξαναέγινε παρόμοιο στην Κύπρο, ζωντανό και δυνατό. Η μάχη θα δοθεί και ευχόμαστε να βγούμε νικητές και από αυτή τη δοκιμασία.
Τι έχετε να πείτε για τους οπαδούς που σας ακολούθησαν και σας στηρίζουν σε κάθε αγώνα;
Θέλω να πω ξανά ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ιδιοκτήτη αυτής της ομάδας, τον απλό άνθρωπο, τον ρομαντικό οπαδό που δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο των εκατομμυρίων αλλά προτίμησε να βαδίσει μαζί μας τον δύσκολο αλλά τόσο όμορφο δρόμο της αυτοοργάνωσης και της λαϊκής συμμετοχής. Είμαστε περήφανοι που έχουμε δίπλα μας σε αυτή τη μάχη πραγματικά αδέρφια.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.