Μόνο δύο γήπεδα Α’ Κατηγορίας

Στη χθεσινή ανακοίνωση του Σωματείου μας για τη συμφωνία χρήσης του Γηπέδου “Κατωκοπιά – Επιστροφή” μέχρι το 2029, ξεχωρίζει μια αναφορά για τον αριθμό των γηπέδων που έμειναν στην Επαρχία Λευκωσίας και μπορούν να “στεγάσουν” ομάδες Α’ Κατηγορίας.

Συγκεκριμένα αναφέρθηκε το εξής:

“Μετά το πρόσφατο κλείσιμο του Μακαρείου σταδίου έχουν μείνει στη Λευκωσία μόνο 2 γήπεδα Α’ Κατηγορίας, το ΓΣΠ και το «Κατωκοπιά Επιστροφή», πράγμα ανεπίτρεπτο και επιβάλλεται να αλλάξει.”

Πράγματι, είναι μια θλιβερή διαπίστωση, ότι ολόκληρη η πρωτεύουσα διαθέτει μόλις δύο γήπεδα στα οποία μπορούν να παιχτούν αγώνες της μεγάλης κατηγορίας. Είναι μια κατάσταση η οποία υφίσταται από το καλοκαίρι του 2023, όταν και δεν αδειοδοτήθηκε το Μακάρειο Στάδιο για παιχνίδι της Α’ Κατηγορίας. Την ίδια περίοδο (πάλι καλά), για την ακρίβεια ένα χρόνο πριν, άνοιξε τις πύλες του το “Κατωκοπιά – Επιστροφή”.

Στο ΓΣΠ θα αγωνίζονται τη σεζόν που έρχεται, η Ομόνοια ΛΤΔ, το αποελ και ο Ολυμπιακός Λευκωσίας, ενώ στην Περιστερώνα θα παίζουν η ΟΜΟΝΟΙΑ και η Δόξα Κατωκοπιάς. Παράλληλα, Διγενής Μόρφου, Ηρακλής Γερολάκκου και Εθνικός Άσσιας που έπαιζαν μέχρι πέρσι στο Μακάρειο, έμειναν “άστεγοι” και ψάχνουν γήπεδο για να τους φιλοξενήσει.

Αλλά γήπεδα χαμηλότερων κατηγοριών που βρίσκονται στη Λευκωσία, όπως το Γήπεδο του ΘΟΙ Λακατάμιας, το “Κερύνεια – Επιστροφή” κ.ά. αντιμετωπίζουν ήδη θέματα είτε με το γρασίδι, είτε με τις εγκαταστάσεις τους, καθώς πρόκειται για γήπεδα που χτίστηκαν σε περασμένες δεκαετιες.

Ταυτόχρονα, γήπεδα όπως το Δημοτικό Στάδιο Λακατάμιας παραμένουν ερειπωμένα εδώ και χρόνια. Το συγκεκριμένο στάδιο, θα μπορούσε να επανακατασκευαστεί ή να ανακαινιστεί, έτσι ώστε να εξυπηρετεί ομάδες της περιοχής και όχι μόνο, αφού το πρόβλημα με τα γήπεδα στη Λευκωσία είναι τεράστιο.

Από την άλλη, το Μακάρειο Στάδιο αφέθηκε από τους αρμόδιους να ερημωθεί, ενώ με βασική και έγκαιρη συντήρηση θα μπορούσε να είναι ένα πλήρως λειτουργικό γήπεδο, ακόμα και για την Α’ Κατηγορία. Λέχθηκε από πλευράς ΚΟΑ ότι υπάρχει πλάνο για να κατεδαφιστεί και χτιστεί στη θέση του μικρότερο γήπεδο, όμως με το ρυθμό που κινούνται τα πράγματα στην Κύπρο, αυτό δε φαντάζει σύντομο.

Το πρόβλημα υφίσταται και σε άλλες επαρχίες. Στη Λεμεσό για παράδειγμα, εκτός από τις τρεις ομάδες που παίζουν στο “Αλφαμέγα”, οι υπόλοιπες ξενιτεύονται σε Λάρνακα ή Πάφο για να παίξουν Α’ Κατηγορία. Το Τσίρειο είναι σε αδράνεια κυρίως λόγω των υψηλών τιμών που ζητά ο ΓΣΟ, όπως και για το ότι επίσης πρόκειται για γήπεδο περασμένων δεκαετιών με ελάχιστα έργα συντήρησης ή αναβάθμισης του.

Είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική ανάγκη να επενδυθούν κονδύλια για τα γήπεδα με τρόπο σωστό και μεθοδευμένο. Γήπεδα που ήδη υπάρχουν, μπορούν με σωστές μελέτες και σχέδια, να διορθωθούν και να αναβαθμιστούν, ενώ γήπεδα που δεν χρησιμοποιούνται μπορούν να “ενεργοποιηθούν”.

Δε χρειάζονται γήπεδα μεγάλης χωρητικότητας, εξάλλου οι δύο ομάδες της Λευκωσίας που κόβουν τα περισσότερα εισιτήρια στεγάζονται στο ΓΣΠ και έχουν εξαγγείλει μελλοντικά κατασκευή ιδιόκτητων γηπέδων. Αυτό που χρειάζεται είναι σουλουπωμένα γήπεδα, χωρητικότητας 3-6 χιλιάδων θέσεων περίπου και, κυρίως, με σύγχρονες εγκαταστάσεις και προδιαγραφές που να μπορούν να φιλοξενήσουν αγώνες με αξιοπρέπεια και να στεγάσουν ομάδες κυρίως από το Β’ γκρουπ της Α’ Κατηγορίας και κάτω και ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών.

Προφανώς δεν είμαστε οι αρμόδιοι για να λύσουμε στο γηπεδικό, ούτε μπορεί, βεβαίως, να λυθεί τόσο απλά. Χρειάζεται, όμως, να υπάρχει θέληση και διάθεση, από εκεί ξεκινούν όλα. Στο κάτω κάτω, τόσα λεφτά σκορπίζονται σ’ αυτό τον τόπο χωρίς αντίκρισμα, ας γίνει μια φορά κάτι σωστό που να αφήσει παρακαταθήκη και στις επόμενες γενιές.