Δρακόντεια μέτρα στη Β’ Κατηγορία, ωσεί παρών στην Α’!

Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου δημοσιεύθηκε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και είναι από το προχθεσινό παιχνίδι της ομάδας μας κόντρα στον Οθέλλο Αθηαίνου για την 7η αγωνιστική του πρωταθλήματος.

Ένα παιχνίδι μεταξύ του 7ου και του 8ου της κατηγορίας (έτσι ήταν η βαθμολογία πριν την έναρξη του αγώνα), ένα παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ομάδες που δεν έχουν απολύτως κανένα οπαδικό “προηγούμενο”, ένα παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ομάδες με ελάχιστη αγωνιστική προϊστορία. Θυμίζουμε ότι βρεθήκαμε αντιμέτωποι δυο φορές όλες κι όλες στο παρελθόν με τον Οθέλλο, την περσινή σεζόν. Την πρώτη φορά κερδίσαμε 4-0 εκτός και τη δεύτερη χάσαμε 2-1 εντός.

Ένα παιχνίδι, επίσης, που ήταν γιορτή για το ποδόσφαιρο, με τον κόσμο να πηγαίνει στο γήπεδο από νωρίς για ν’ ακούσει μουσική, να διασκεδάσει, να βρεθεί με την παρέα του, να παίξουν τα παιδιά στο φουσκωτό και, βεβαίως, να δει μπάλα.

Δεν υπήρχε καμιά διάθεση για επεισόδια, αντίθετα μάλιστα, οι οπαδοί της αντίπαλης ομάδας έτυχαν άψογης φιλοξενίας, κάθισαν σε ξεχωριστή κερκίδα από αυτούς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και, γενικότερα, ο αγώνας κύλισε ομαλά σ’ ένα κυριακάτικο απόγευμα στο Δάλι.

Κι όμως, στη φωτογραφία διακρίνονται έξι (!) περιπολικά και μία κλούβα. Μάλιστα, κατά την άφιξη μας στο γήπεδο, περίπου 25-30 λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα, διαπιστώσαμε ότι υπήρχαν στο χώρο στάθμευσης του γηπέδου, γύρω στα 8-10 περιπολικά!

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό σε παιχνίδι της ομάδας μας. Μπορούμε να θυμηθούμε αγώνες στην Επίλεκτη της ΣΤΟΚ με τριψήφιο αριθμό οπαδών και ισχυρή αστυνόμευση αλλά και αγώνες στην Γ’ Κατηγορία που γίνονταν με παρουσία 30 ή ακόμα και 15 ατόμων από κάθε ομάδα λόγω κορωνοϊού και οι αστυνομικοί ήταν περισσότεροι από τους φιλάθλους!

Κάτι λιγότερο απο 3 ώρες μετά το τέλος του δικού μας αγώνα, στο Τσίρειο, σε παιχνίδι μεταξύ δύο ομάδων των οποίων τις σχέσεις μεταξύ των οπαδών τους δεν τις λες και αδερφικές, είδαμε τα αίσχιστα εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, με την αστυνομία να είναι ωσεί παρών.

Το ίδιο συνέβη και σε άλλα παιχνίδια πρώτης κατηγορίας, αλλά και σε παιχνίδι φούτσαλ. Τα θυμόμαστε όλοι, δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε.

Εμείς αναρωτιόμαστε ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος της αστυνομίας και, κατ’ επέκταση, τι θέλει να πετύχει η πολιτεία με αυτή την αντιμετώπιση.

Ελπίζουμε να σοβαρευτούν άπαντες. Η βία στα γήπεδα δεν είναι παιχνίδι, ούτε και τρόπος για να εξυπηρετηθούν σκοπιμότητες. Ας το καταλάβουν πριν να είναι πολύ αργά…